Graham Chapman: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, zbędne linki do dat, poprawa szablonu filmweb |
m →Występy na małym ekranie i w Rozgłośni Radiowej BBC: WP:ZdB:, replaced: p.t. → pt. |
||
Linia 30:
W trakcie odbywania praktyk, Graham poznał [[Tim Brooke-Taylor|Tima Brooke-Taylora]], [[Bill Oddie|Billa Oddiego]], [[David Hatch|Dave'a Hatcha]], [[Jonathan Lynn|Jona Lynna]], [[Humphrey Barklay|Humphreya Barklaya]] i [[Jo Kendall]]. Wszyscy (także Cleese) wystąpili w słynnym wówczas programie telewizyjnym pt. ''[[Ed Sullivan Show]]'' w 1964 roku. Ten występ był początkiem wielkiej miłości Chapmana do telewizji. W tym czasie otrzymał także propozycję współpracy od [[David Frost|Davida Frosta]] przy programach komediowych dla Telewizji BBC. Ofertę przyjął. Przyjął także propozycje współpracy z [[Marty Feldman]]em.
Pisząc dla telewizji, ponownie postanowił powalczyć o posadę w rozgłośni radiowej. Tym razem skutecznie. Pisał skecze, które później sam prezentował na antenie BBC. Najsłynniejszym jego dokonaniem radiowym był skecz
Połowa lat 60. XX wieku okazała się wyjątkowo pracowitym okresem dla Chapmana. W 1967 roku wystąpił w programie komediowym Marty Feldmana, u boku Cleese'a i Brooke-Taylora, pt. ''[[At Last the 1948 Show]]''. W tym samym czasie, wraz z Johnem Cleese'em pisał teksty do komediowej serii ''Doctor in the House'', która cieszyła się ogromną popularnością.
| |||