Oscyloskop: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Oscilloscope.jpg|right|thumb|300px|Przenośny oscyloskop [[analogowy]] firmy [[Tektronix]] model 475A.]]

[[Plik:Digitaloszilloskop IMGP1971 WP.jpg|right|thumb|300px|Przenośny oscyloskop [[cyfrowy]] firmy [[Tektronix]] model TDS 210.]]

[[Plik:Waves on an oscillascope.png|right|thumb|300px|Typowe przebiegi wyświetlane przez oscyloskop dla [[sygnał]]ów [[sinusoidaFunkcje trygonometryczne#Wykresy|sinusoidalnych]]lnych. Legenda: dwa przebiegi po lewej: ''mała/duża amplituda'', dwa przebiegi po prawej: ''mała/duża częstotliwość''.]]

[[Plik:Lissajous figures on oscilloscope (90 degrees phase shift).gif|thumb|300px|Rejestracja zależności dwóch przebiegów sinusoidalnych.]]

[[Plik:Oscilloscope.png|thumb|300px|Typowy schemat blokowy części elektronicznej oscyloskopu.]]

Oscyloskop został wynaleziony w 1897 r. przez niemieckiego fizyka [[Karl Ferdinand Braun|Karla Ferdinanda Brauna]]. Skonstruował on lampę oscyloskopową o próżni 0,001Tr001 [[Tor (jednostka)|Tr]], strumień elektronów był emitowany przez zimną katodę bombardowaną dodatnimi jonami, następnie przyspieszane przez anodę napięciem 30-100kV100 kV. Strumień ten przechodził przez przysłonę dla uzyskania wąskiej wiązki, natomiast strumień elektronów odchylany był zewnętrznymi cewkami. W 1904 r. A. Wehnelt udoskonalił lampę poprzez dodanie elektrody modulującej jaskrawość, gorącej katody i płytek odchylających. Obecną lampę oscyloskopową zasilaną „niskimi” napięciami ulepszył w 1921 r. J.B. Johnson.

Pierwotnie oscyloskopy budowane były w oparciu o [[lampa oscyloskopowa|lampę oscyloskopową]] (oscyloskop analogowy). Obecnie dzięki rozwojowi elektroniki cyfrowej buduje się oscyloskopy cyfrowe. W oscyloskopie analogowym przebieg po wzmocnieniu steruje w płaszczyźnie pionowej plamką świetlną na ekranie oscyloskopu a w poziomie plamka jest sterowana albo z regulowanego generatora podstawy czasu (dzięki temu uzyskujemy obraz zmian napięcia sygnału w czasie), albo z sygnału odniesienia (rejestracja zależności dwóch przebiegów -– patrz [[krzywa Lissajous]]). Oscyloskop analogowy zazwyczaj nie posiadał możliwości zapamiętania przebiegu, więc w celu stałego wyświetlania go na ekranie oscyloskopu musiał być podawany cyklicznie, dlatego też w celu zobrazowania takich właśnie przebiegów najczęściej był używany ([[prąd zmienny|przebiegi prądu zmiennego]]). Wyjątek stanowią oscyloskopy analogowe z tak zwaną „lampą z długą poświatą” (zwaną inaczej „lampą pamiętającą” -– ang. „storage CRT"). Specjalną konstrukcją wykorzystującą zjawisko wtórnej emisji elektronowej, dzięki której możliwe jest zachowanie przebiegu na ekranie. Tak „zapamiętany” przebieg mógł być następnie fotografowany. Zmieniło się to wraz z wprowadzeniem oscyloskopów cyfrowych, które potrafią „zapamiętać” przebieg sygnału i odtworzyć go na ekranie nawet po jego zaniku. Dzięki zastosowaniu [[Pamięć komputerowa|układów pamięciowych]] i [[Przetwornik analogowo-cyfrowy|przetworników analogowo-cyfrowych]] w oscyloskopach cyfrowych, lampa oscyloskopowa stała się zbędna i została wyeliminowana przez mniejsze i bardziej uniwersalne [[Wyświetlacz ciekłokrystaliczny|wyświetlacze ciekłokrystaliczne]].

* '''oscyloskop jednostrumieniowy''' — może pracować także w systemie dwukanałowym, sygnały badane z zakresu 0 Hz do ok.około 3 GHz;

{{linkLink FA|pt}}