Carta Marina: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m WP:SK, int.
WP:SK, wikizacja, polskie znaki
Linia 8:
W 1537 Bracia Magnusowie wyjechali z Gdańska do Włoch i w 1539 wydrukowali mapę w Wenecji. Carta Marina od razu wzbudziła wielkie zainteresowanie, jako że pokazywała kraje ówcześnie nieznane w południowej [[Europa|Europie]]{{odn|Haykowski|1999}}. Mapa była prawdopodobnie wydrukowana w niewielkim nakładzie, a do czasów współczesnych zachowały się dwa znane egzemplarze dzieła. Wydanie mapy uważa się za moment narodzin szwedzkiej kartografii{{odn|Lindgren|2003}}{{odn|Kart- och bildenheten}}.
 
Carta Marina była wstępem innego wielkiego dzieła Olausa Magnusa – ''[[Historia de gentibus septentrionalibus]]'' (Historia lodówludów północy) – wydrukowanego w [[Rzym]]ie w 1555{{odn|Kart- och bildenheten}}.
 
W 1572 włoski [[Grawerstwo|grawer]] [[Antonio Laferi]] wykonał pomniejszony miedzioryt mapy. Wszystkie jej egzemplarze były ręcznie kolorowane, jednak zabrakło w niej miejsca dla wielu szczegółów i ilustracji jakie były w pierwowzorze. Mapa Laferiego była bardziej popularna od mapy Olausa Magnusa i wydrukowano ją w większym nakładzie, dzięki czemu do naszych czasów zachowało się więcej egzemplarzy tej wersji mapy{{odn|Kart- och bildenheten}}.
Linia 18:
 
== Opis ==
Pomimo swej nazwy, Carta Marina nie jest przede wszystkim mapą morską. Jest to pierwsza w miarę dokładna mapa Skandynawii. Do początków XVI wieku wiedza na temat geografii Skandynawii była oparta głownie na opisach [[Klaudiusz Ptolemeusz|Ptolemeusza]]. Różnice jakie zostały zaznaczone pomiędzy opisami Ptolemeusza i mapamapą Olausa Magnusa były tak znaczne, że zmieniły całkowicie ludzkaludzką wiedzę na temat tego regionu świata{{odn|Lindgren|2003}}.
 
Carta Marina była pierwszą mapą, która oddawała w miarę dokładny kształt [[Półwysep Skandynawski|Półwyspu Skandynawskiego]] i południowych wybrzeży [[Morze Bałtyckie|Bałtyku]], jak również kierunek i kształt [[Zatoka Botnicka|Zatoki Botnickiej]]. Autor ozdobił mapę dziesiątkami [[rycina|rycin]], które przedstawiają codzienne zajęcia ówczesnych mieszkańców tego regionu świata takie jak dojenie renów, budowa łodzi, odlewanie dział czy polowanie na foki{{odn|Haykowski|1999}}.