Pępowo (województwo wielkopolskie): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m dodanie kodu SIMC
→‎Historia: dodałem historie wsi po II WŚ
Linia 36:
== Historia ==
Pierwsze wzmianki dotyczące Pępowa pochodzą z [[XII wiek|XII]] w. Zapis z [[1136]] mówi o tym, że wieś należała do majątku biskupa gnieźnieńskiego. W [[1257]] r. utworzona została we wsi odrębna [[parafia]]. Wtedy to prawdopodobnie zbudowana została pierwsza świątynia pod wezwaniem [[Andrzej Apostoł|św. Andrzeja]]. W [[1383]] r. część ziem została odsprzedana staroście wielkopolskiemu. W [[1444]] jako właściciela części Pępowa wymienia się Pergryna Pampowskiego. Po śmierci ostatniego z rodu Pampowskich w [[1571]] właścicielem wsi został [[Melchior Konarzewski]] wraz z żoną [[Anna Siedlecka|Anną Siedlecką]] herbu Odrowąż. W posiadaniu Konarzewskich Pępowo pozostawało do [[XVIII wiek|XVIII]] w., gdy Weronika Konarzewska wychodząc za mąż za Macieja Mycielskiego wniosła w posagu dobra pępowskie. W [[1876]] r. jego prawnuk [[Ignacy Mycielski (oficer pruski)|Ignacy Mycielski]] sprzedał majątek księciu Adolfowi Hansemanowi, by w rękach tej rodziny pozostał do końca [[II wojna światowa|II wojny światowej]].
 
W czasie wojny wieś składała się tylko z dzisiejszej ul. Postańców Wlkp. i z ul.Stanisławy Nadstawek i liczyła około 200 mieszkańców. Dynamiczny rozwój wsi nastąpił dopiero po IIWŚ kiedy to wybudowano nowe drogi i połączono Pępowo z Chocieszewicami.
 
== Zabytki ==