Królewskie Siły Powietrzne Omanu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 22:
Od początku lotnictwo Omanu bazowało niemal wyłącznie na sprzęcie sprowadzanym z Wielkiej Brytanii. W 1968 do walki z partyzantką w regionie [[Muhafazat Zufar|Zufar]] zakupiono 12 [[BAC 167 Strikemaster]] Mk.82. W 1974 zakupiono osiem [[Britten-Norman Islander|BN-2A-21 Defenders]], trzy [[BAC One-Eleven]] i [[Vickers VC-10]] (VIP). W 1976 dostarczono pierwszy z ex-jordańskich [[Hawker Hunter]], a w 1977 nowe [[SEPECAT Jaguar]].
W 25 sierpnia 1985 Oman podpisał list intencyjny w sprawie zakupu ośmiu [[Panavia Tornado]] ADV z opcją na cztery sztuki i dostawami od 1987, transakcji nigdy nie zrealizowano, z zakupu wycofano się w 1992 roku.<ref>[http://www.flightglobal.com/pdfarchive/view/1989/1989%20-%201332.html Oman postpones Tornado, buys Hawk. FLIGHT INTERNATIONAL, 13 maja 1989]</ref><ref>[http://www.tornado-data.com/service/Variants/oman.htm tornado-data.com]</ref> Między 1993 i 1994 14 Hunter Mk.73 i czterech dwumiejscowych Hunter T.67 zastąpiło 12 jednomiejscowych szturmowych [[BAE Hawk]] Mk.203 i cztery szkolne Hawk Mk.103. Od 1997 zmodernizowano 17 pozostających w służbie Jaguarów. W 2002 zamówiono 12 wielozadaniowych Lockheed Martin F-16C/D Block 50, które dostarczono od 2005 roku. 14 grudnia 2011 zawarto drugi kontrakt na 10 F-16C i 2 F-16D Block 50<ref>[http://www.defense.gov/contracts/contract.aspx?contractid=4684 U.S. Department of Defense]</ref>
== Wyposażenie ==
|