Niemieccy Chrześcijanie: Różnice pomiędzy wersjami

Ruch został oficjalnie założony [[9 września]] 1932 przez [[Berlin|berlińskiego]] [[pastor]]a Joachima Hossenfeldera, jako organizacja ogólnoniemiecka. W programie ruchu podkreślono nadrzędność niemieckiego [[nacjonalizm]]u i [[rasizm]]u nad tradycją chrześcijańską. Ruch nakreślił następujące cele: zakaz [[prokreacja|prokreacji]] z "obcymi rasami" (chodziło głównie o [[Żydzi|Żydów]]), wykluczenie osób pochodzenia żydowskiego z Kościoła, stworzenie jednolitego "Kościoła Rzeszy" (zamiast dotychczasowych 29 Kościołów w danych [[landkraj związkowy|krajach związkowych]]owych), odrzucenie [[Stary Testament|Starego Testamentu]] i weryfikacja [[Nowy Testament|Nowego Testamentu]] w celu usunięcia z niego elementów tradycji i kultury żydowskiej, ochrona "czystości rasy niemieckiej" przez odrzucenie "niedotykalnych" i "niepełnowartościowych" (czyli osób narodowości innych, niż niemiecka, chorych i upośledzonych) oraz zniszczenie [[marksizm]]u. Członkowie ruchu w latach 1930-ych aktywnie propagowali [[antysemityzm]] i [[faszyzm]] w ścisłej współpracy z [[NSDAP]]. Stworzyli własną literaturę religijną i własne nabożeństwa. Najwięcej zwolenników zdobyli w landzie [[Prusy|Prusach]], gdzie 1/3 protestantów poparła ich. Znacznie mniejszym poparciem cieszyli się w pozostałych landachkrajach związkowych.