Atalanta: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ałiku (dyskusja | edycje)
uzup.
Ałiku (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 12:
* a u Eurypidesa jako córka [[Majnalos (syn Likaona)|Majnalosa]]{{odn|Grimal|1987|s=46}}.
 
Według arkadyjskiego mitu Iasos ojciec Atalanty chciał mieć tylko synów, rozczarowany narodzeniem się dziewczynki, porzucił ją więc na [[Góra Partenion|górze Partenion]]. Niemowlę wykarmiła niedźwiedzica, zesłana przez boginię [[Artemida|Artemidę]]. Znaleźli ją potem myśliwi, którzy ją przygarnęli i wychowali. Po dojściu do pełnoletności Atalanta, wzorem swej ulubionej bogini, wędrowała po lasach, polując. Pewnego razu w Kifanta, omdlewając z pragnienia, wezwawszy Artemidę, uderzyła ostrzem dzidy w skałę i natychmiast wypłynęła z niej woda{{odn|Grimal|1987|s=46}}{{odn|Graves|1974|s=249}}. Atalanta pojawia się też w cyklach opowieściowych. [[Pseudo-Apollodoros|Apollodor]] wymienia ją wśród [[Argonauci|Argonautów]], jako jedyną kobietę, uczestnika wyprawy i dodaje, że została zraniona podczas walki o złote runo{{odn|Grimal|1987|s=38}}{{odn|Graves|1974|s=544}}. Niekiedy wymienia się ją też jako uczestniczkę igrzysk pogrzebowych ku czci [[Pelias]]a. Miała w nich pokonać w zapasach [[Peleus]]a{{odn|Grimal|1987|s=284}}.
 
== Łowy kalidońskie ==
Linia 31:
 
W innej wersji mitu mężem Atalanty został [[Hippomenes]], syn Megareusa i Meropy, a boginią która zamieniła małżonków w lwy była [[Kybele]], która w dodatku wprzęgła ich do swojego rydwanu{{odn|Grimal|1987|s=146}}.
 
Według tradycji arkadyjskiej Atalanta była matką [[Partenopajos]]a, którego porzuciła na górze Partenion. Miała go albo z Meleagrem albo z Melanionem{{odn|Grimal|1987|s=277}}.
 
{{commonscat|Atalanta}}