Polska Partia Socjalistyczna zaboru pruskiego: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, infobox, kat., ort., lit., dr. red. |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 35:
W 1905 powstrzymano próbę "zjednoczenia" z SPD, zaś na VIII Zjeździe w kwietniu 1905 w [[Katowice|Katowicach]] podtrzymano tendencje separatystyczne. Spowodowało to odejście z partii przewodniczącego [[August Berfus|Augusta Berfusa]], zaś kierownictwo objął [[Franciszek Morawski (1847-1906)|Franciszek Morawski]]. Jednak osłabienie lokalnego polskiego ruchu socjalistycznego spowodowanie wsparciem PPS w zaborze rosyjskim, powrót części działaczy do zaboru rosyjskiego (Jerzy Hasse, Estera Golde-Strózecka) oraz śmierć Franciszka Morawskiego spowodowały potrzebę zbliżenia z partią niemiecką. W 1906 doszło do ugody pomiędzy PPS a SPD uzależniającą partię od SPD przy zachowaniu własnej nazwy, struktury oraz władz. W 1907 kierownictwo partii objął [[Józef Adamek (polityk)|Józef Adamek]].
Partia działała głównie na [[Górny Śląsk|Górnym Śląsku]], który nigdy nie był pod zaborem pruskim, a pod administracją pruską w wyniku zdarzeń historycznych- i wśród robotników polskich w Niemczech. W 1910 liczyła ok. 2 tys. członków, czego blisko 1500 na [[Górny Śląsk|Górnym Śląsku]]. Od 1910 kierowanie partią objął [[Józef Biniszkiewicz]].
W 1913 na zjeździe [[Socjaldemokratyczna Partia Niemiec|SPD]] w [[Jena|Jenie]], zniesiono warunki porozumienia z 1906 i wyrażono oczekiwanie, iż polscy socjaliści przyłącza się do SPD. Wobec takiej postawy XV Zjazd w grudniu 1913 w [[Oświęcim]]iu, uchwalił zupełną odrębność Polskiej Partii Socjalistycznej oraz ruchu zawodowego. Postanowiono w miejsce "Gazety Robotniczej" założyć "Dziennik Robotniczy" oraz utworzyć własną centralę związkową "Centralny Związek Zawodowy Polski". W czasie I wojny światowej partia praktycznie zawiesiła swoją działalność.
| |||