Kolegiata św. Marii Magdaleny w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m kat. |
→Historia: lit., poprawa linków |
||
Linia 82:
== Historia ==
W [[1252]], w związku z planami przeniesienia [[Poznań|Poznania]] na lewy brzeg [[Warta|Warty]], [[biskupi poznańscy|biskup]] wraz z poznańską kapitułą wyrazili zgodę na erekcję nowego kościoła, nad którym patronat mieliby sprawować właśnie biskup i dostojnicy diecezji. Zezwolenie to zostało potwierdzone w przywileju lokacyjnym z [[1253]]. W tym też roku, zgodnie z zapisami w ''Annales Posnanienses'' z [[XV wiek]]u, miała też się odbyć erekcja [[kościół farny|parafii farnej]] wydzielonej z [[kościół św. Marcina w Poznaniu|parafii św. Marcina]], jednak uważana za bardziej wiarygodną [[Kronika wielkopolska]] przesuwa tę datę do roku [[1263]] lub [[1262]]. Jedna z ostatnich dat wydaję się właściwą, gdyż wystawienie dokumentu lokacyjnego wyprzedziło o kilka lat zarówno założenie miasta, jak i budowę świątyni. Nie dano jej jednak tak popularnego w wielu miastach wezwania Najświętszej Marii Panny, gdyż posiadał je już kościół kolegiacki na Ostrowie Tumskim. Ta sama kronika zaznacza, że w [[1296]] patronat nad kościołem sprawował [[książęta wielkopolscy|książę]], który być może był też fundatorem. Rok 1263 to również przypuszczalna data rozpoczęcia budowy. Kolejnymi opiekunami fary, w [[1282]], zostały [[dominikanki]]. Znamy również dwie daty, w których kościół poddano znacznym pracom budowlanym. Były to lata [[1388]] i [[1442]], jednak już w [[1447]], podczas wielkiego pożaru Poznania, kościół został zniszczony. Wówczas opiekę nad farą przejął osobiście król [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierz Jagiellończyk]], który jednocześnie odebrał ją dominikankom. Odbudowany kościół ponownie otwarto w [[1470]], a dekretem biskupa [[Andrzej Bniński|Andrzeja
W październiku [[1996]] r. na terenie zajmowanym niegdyś przez kościół prowadzono prace archeologiczne.
|