Chrzest w Duchu Świętym: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
erreur |
kat., kilka uwag - nie wiem, jak je zawrzeć... |
||
Linia 1:
{{dopracować|źródła|data=2014-03}}
{{Pentekostalizm}}
'''Chrzest w Duchu Świętym''', '''Chrzest Duchem Świętym''' – wewnętrzne przeżycie,
Określenie wzięło swój początek ze słów Jana Chrzciciela z Ewangelii i Jezusa z księgi Dziejów Apostolskich (patrz poniżej). Jest ono typowe dla nurtów pentekostalnych i charyzmatycznych, podczas gdy większość [[chrześcijaństwo|chrześcijan]] odnosi te cytaty z [[Biblia|Biblii]] do [[sakrament]]u [[chrzest|chrztu]]. Kościoły historyczne, np. ewangelickie, używają w takim znaczeniu wyrażenia „pełnia Ducha” (wiąże się to z poglądem, że Duch Święty jest udzielany osobie niezależnie od jej woli, głównie danie człowiekowi przez Boga Ducha Świętego wiąże się z chrztem, w przypadku kościołów ewangelickich - niemowląt, w przypadku kościołów ewangeliczno-baptystycznych – chrztem osób dorosłych).
Do XX wieku dominował pogląd, że chrzest w Duchu Świętym udzielany jest podczas nawrócenia, podczas chrztu, albo przez sakramenty. W wyniku wzrostu kościołów zielonoświątkowych oraz charyzmatycznego ruchu, rozpowszechnił się pogląd, że chrzest w Duchu Świętym jest rezultatem "drugiego błogosławieństwa" (nie związanego z nawróceniem)<ref name=Grudem763-764>Grudem, Wayne. ''Systematic Theology: An Introduction to Biblical Doctrine''. Grand Rapids, Michigan: Zondervan, 1994. s. 763-764</ref>. Zgodnie z poglądem współczesnych teologów z kręgów charyzmatycznych chrzest w Duchu Świętym może być udzielony chrześcijaninowi na podstawie jego własnej modlitwy bez pośrednictwa innego człowieka. <!-- Niezupełnie tak jest, jest wielka różnorodność w przyjmowaniu tego charyzmatu, czasem pod wpływem modlitwy innej osoby
Celem chrztu w Duchu Świętym jest napełnienie chrześcijanina nadnaturalną mocą Boga, potrzebną do efektywnej służby ewangelizacyjnej i kościelnej. Według tychże poglądów, osoba ochrzczona w Duchu Świętym może otrzymać jeden lub kilka z wielu darów łaski ([[charyzmaty|charyzmatów]], od gr. ''charismata'' – dary łaski) wymienionych przez apostoła Pawła w 1 Kor 12, 8-10. Warto jednak wspomnieć, że nie istnieje określona lista charyzmatów. Sam św. [[Paweł z Tarsu|Paweł]] w 1 Kor 12, 4-7 ''Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla [wspólnego] dobra.''
Według przyjmowanej głównie przez zielonoświątkowców (oraz części charyzmatyków) doktryny,
Teologiczne podstawy doktryny o chrzcie w Duchu Świętym zostały wywiedzione przez [[Pentekostalizm|pentekostalnych]] i [[Ruch Odnowy w Duchu Świętym|charyzmatycznych]] [[teolog]]ów z interpretacji fragmentów [[Biblia|Pisma Świętego]]:
Linia 17:
# [[Jezus Chrystus]] zapowiadał ''chrzest Duchem Świętym'' – Dz 1,5 (co odnosi się do dnia pięćdziesiątnicy,
# pierwotny Kościół w [[Jerozolima|Jerozolimie]] powstał po zesłaniu Ducha Świętego – Dz 2,1-4 (uznawanym za swoistą sumę wszystkich sakramentów),
# [[Nowy Testament]] opisuje jeszcze inne przypadki zstępowania Ducha Świętego na ludzi – Dz 8,14-17
Do dziś toczą się w chrześcijaństwie dyskusje, dotyczące nauki o Chrzcie w Duchu Świętym, ma ona swoich zwolenników i przeciwników także w wyznaniach historycznych (katolicyzm, prawosławie, ewangelicyzm).
Co ważne - tekst Pisma w żadnym miejscu nie mówi o "chrzcie w Duchu Świętym", lecz w stronie czynnej, o "chrzczeniu w Duchu Świętym" (Mt 3:11), o "byciu ochrzczonymi w jednym Duchu" (I Kor 12:13).
Z racji faktu, że chrzest w Duchu Świętym jest postrzegany bardziej w kategoriach przeżycia, niż doktryny (taki też jest charakter duchowości zielonoświątkowej i charyzmatycznej), kwestia jego ściślejszego definiowania nadal pozostaje w chrześcijaństwie sprawą bardzo otwartą.
{{Przypisy}}
| |||