Jodła nikko: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
rozbudowa, uźródłowienie i związane z tym przeredagowanie, ilustracja |
||
Linia 2:
| nazwa = Jodła nikko
| obrazek = Abies homolepis cones.jpg
|systematyka_ref =
|domena = [[eukarionty]]
|królestwo = [[rośliny]]
Linia 18:
| commons = Abies homolepis
}}
'''Jodła nikko, jodła nikkońska''' (''Abies homolepis'') – [[gatunek (biologia)|gatunek]] zimozielonego [[drzewo|drzewa]] z rodziny [[Sosnowate|sosnowatych]]. W stanie naturalnym występuje w [[Japonia|Japonii]]
[[Plik:Abies homolepis SZ108.png|thumb|180px|left|thumb|Morfologia]]
=== Morfologia ===
; Pokrój: Wysokość do 35 m, korona silnie szerokostożkowata z spiczasto zakończonym wierzchołkiem. Gałęzie lekkie i nieco wznoszące się do góry. Czasami z dolnej części pnia wyrastają boczne odgałęzienia<ref name=johnson>{{Cytuj książkę |nazwisko=Johnson|timię=Owen| tytuł=Drzewa |wydawca=Multico Oficyna Wydawnicza |data=2009 miejsce=Warszawa|isbn=978-83-7073-643-9}}</ref>.
; [[Kora]]: Ma łososiowy kolor i podobnie jak u młodych świerków podzielona jest na delikatne platki. Z czasem staje się szara z prostopadłymi spękaniami lub pokryta korkowymi naroslami<ref name=johnson/>.
; [[Pęd (botanika)|Pędy]]: Silnie wyżłobione, błyszczące, o barwie od bladobrązowej do prawie białej<ref name=johnson/>.
; [[Liść|Liście]]: Sztywne, gęsto umieszczone na pędzie igły w kształcie litery V. Na dolnej powierzchni mają dwa białokredowe paski<ref name=johnson/>.
; [[Szyszka|Szyszki]]: Stojące, walcowate, o długości 8-10 cm. Zawiązują się niezbyt licznie, ale nie tylko na wierzchołku drzewa, ale również na niższych gałęziach. Przed dojrzeniem są fioletowe, potem fioletowo-brązowe. Ukryte łuski wspierające. Po dojrzeniu nasion szyszka rozpada się<ref name=johnson/><ref name=abies/>.
=== Zastosowanie ===
Bywa uprawiana jako roślina ozdobna. W Europie do uprawy wprowadził ją Philipp Franz von Siebold w 1859<ref name=abies/>. Najlepiej rośnie na glebach gliniastych, w pełnym słońcu, źle toleruje gleby stale podmokłe. Jest odporna na mrozy, ale źle toleruje wysuszające zimowe wiatry<ref name=abies/>. W Polsce duże okazy znajdują się między innymi w Kórniku, Wrocławiu, Żabowie.
{{Przypisy}}
[[Kategoria:Sosnowate]]
|