Lockheed L-1011 TriStar: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
Tokyotown8 (dyskusja | edycje) →Wersje: drobne merytoryczne |
||
Linia 103:
* TriStar KC1 – wersja z dodatkowymi drzwiami towarowymi. Górny pokład przystosowany do pełnienia po krótkiej modyfikacji zarówno roli towarowej jak i pasażerskiej aczkolwiek pozostawiono na stałe 36 foteli pasażerskich. Wybudowano dwie maszyny tego typu. Były to również pozyskane od British Airways L-1011-500, kolejne dwie przebudowano z wersji K1. 9 grudnia 1988 roku RAF otrzymał pierwszą z tego typu maszyn. Łącznie RAF posiadał cztery samoloty tego typu (dwa z nich zmodyfikowane bezpośrednio z wersji cywilnej i dwa będące zmodyfikowaną do standardu KC1, wersją K1).
* TriStar C2 – obok maszyn pozyskanych od narodowego przewoźnika, RAF zakupił dodatkowe trzy samoloty od linii Pan Am. Były to również L-1011-500. Dwa z nich pełniły funkcje pasażerskie, mając możliwość przewożenia 260 osób. Od wersji cywilnej poza malowaniem i oznaczeniem różniły się również tym, że wszystkie fotele ustawione były tyłem do kierunku lotu.
* TriStar C2A – jeden z trzech pozyskanych od Pan Am L-1011-500, który w odróżnieniu od dwóch pozostałych miał zmienioną awionikę, między innymi cyfrowego autopilota wymieniono na urządzenie analogowe. Wszystkie maszyny RAF służyły w No. 216 Squadron RAF i stacjonowały na stałe w bazie Brize Norton. W 2011 roku rozpoczął się proces wycofywania latających cystern opartych o płatowiec L-1011, ich miejsce mają zająć samoloty [[Airbus A330 MRTT]]. Oficjalnie maszyny zostały wycofane 28 marca 2014 roku<ref>''TriStary zakończły służbę'', „Lotnictwo”, nr 5 (2014), s. 5, {{ISSN|1732-5323}}</ref>.
* [[Lockheed L-1011 Stargazer|L-1011 Stargazer]] – samolot używany przez [[Orbital Sciences Corporation]] jako wyrzutnia rakiet [[Pegasus (rakieta)|Pegasus]] oraz transporter samolotu [[Orbital Sciences X-34|X-34]].
| |||