Henryk II Święty: Różnice pomiędzy wersjami

W Niemczech nadal istniała silna opozycja. Na wieść o śmierci poprzednika Henryka II, [[Longobardowie]], wybrali sobie na króla [[Arduin z Ivrei|Arduina]]. W tym samym czasie większość książąt niemieckich skłaniało się ku wyborowi Hermana I, księcia Szwabii. Ponieważ Henryk miał zamiar wybrać się do Italii, Arduin obsadził wszystkie przełęcze prowadzące do [[Lombardia|Lombardii]]. W celu uzyskania władzy nad tymi terenami książęHenryk II wysłał księcia [[Karyntia|Karyntii]] zostałaby wysłanyrozprawił dla rozprawysię z księciem longobardzkim, wojskajednak jego jednakwojska poniosły klęskę. Król niemiecki miał także inne zmartwienia. Między innymi musiał podejmować starania, aby ludność chłopska nie była nadmiernie wykorzystywana, przez nadużywających swojej władzy feudałów.

Spalenie Strzały i uprowadzenie zakładników nie było jedynym działaniem wymierzonym przeciwko królowi niemieckiemu, jakie podjął Bolesław Chrobry. Książę polski usiłował pozyskać sojusznika w [[Czechy|Czechach]]. Wykorzystał on bunt i wypędzenie z kraju [[Bolesław III Rudy|Bolesława Rudego]] i wprowadził na praski tron [[Władywoj]]a, przebywającego dotąd jako wygnańcawygnaniec na dworze polskim. Ten jednak udał się do cesarza i przyjąłobjął Czechy jako lenno z rąk Henryka II, co nie było na rękę księciu polskiemu. Gdy po kilku miesiącach książę Czeskiczeski zmarł, Bolesław Chrobry doprowadził do wygnania [[Jaromir Przemyślida|Jaromira]] i [[Oldrzych (zm. 1034)|Udalryka]] ponownie obsadzając Bolesława Rudego na tronie. Prawdopodobnie książę polski liczył na to, że Bolesław Rudy krwawo rozprawi się z opozycją (co też się stało) i że opozycja poprosi go, aby został czeskim władcą. Po przewidzianej rozprawie Bolesława Rudego z opozycją, Bolesław Chrobry wezwał go do siebie i oślepił oraz objął władzę w [[Praga|Pradze]].

Bolesław Chrobry wspierał czynnie, zaprzeciwników pomocąHenryka oddziałówII zbrojnychprzysyłając przeciwnikówim Henrykapomoc IIwojskową. Już w [[Zjazd w Merseburgu 1002|Merseburgu]] w [[1002]] r. margrabia (Szwejsfurdzki) popierał Chrobrego jako swojego sprzymierzeńca przeciwko Henrykowi II. Współpraca ta była dla Henryka II niebezpieczna i król niemiecki musiał szybko podjąć kroki w celu rozprawienia się z przeciwnikami. Na dodatek brat Henryka II, Bruno, także przyłączył się do opozycji, pragnąc zapewne objąć księstwo bawarskie.