Atanazy I (patriarcha Konstantynopola): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Dzięcioł 3 (dyskusja | edycje) |
|||
Linia 44:
== Życie ==
Atanazy urodził się około 1235 roku w [[Edirne|Adrianopolu]] w rodzinie pobożnych rodziców Jerzego i Eufrozyny. Na chrzcie otrzymał imię Aleksy. Jako młodzieniec potajemnie opuścił dom rodziny i udał się do [[Saloniki|Tesaloniki]] gdzie złożył śluby zakonne i przyjął imię Akacjusz. Po święceniach przebywał w [[Klasztor Esfigmenu|klasztorze Esfigmenu]] (na górze [[Athos|Atos]]) i św. Łazarza w Galicji (w pobliżu [[Efez]]u). Odbył pielgrzymkę do [[Ziemia Święta|Ziemi Świętej]], odwiedził [[Jerozolima|Jerozolimę]] i [[Synaj (góra)|górę Synaj]]. Przez długi czas żył jako pustelnik na górze Latros (niedaleko [[Milet]]u), a następnie na Górze Świętego Auksencjusza w [[Bitynia|Bitynii]]. Powróciwszy do klasztoru św. Łazarza, spędził w nim osiem lat. W tym czasie przyjął święcenia kapłańskie. Stamtąd udał się na górę Atos do [[Klasztor Karakalu|klasztoru Karakalu]], a następnie na górę Ganos w Tracji, gdzie stopniowo zaczęli się wokół niego gromadzić bracia. Sława świątobliwego życia Atanazego dotarła w tym czasie na dwór cesarski<ref name="Bar">{{cytuj stronę|url=http://www.pravenc.ru/text/76936.html |tytuł=Afanasij|autor=Barabanow N. D. }}</ref>.
Atanazy wziął udział w synodzie blacherneńskim w 1285 roku. W 1289 roku z woli cesarza. [[Andronik II Paleolog|Andronika II Paleologa]] został wyniesiony na stolicę patriarszą Konstantynopola. Jako patriarcha, zadziwił wszystkich głęboką ascezą i długimi nocnymi czuwaniami. "Spał na gołej ziemi, nie mył nóg, zawsze chodził na piechotę, i miał charakter, którym odznaczają się tylko ludzie mieszkający w górach i jaskiniach". Uważając, że życie społeczne powinno się stosować do nakazów Ewangelii, Atanazy surowo ganił moralność i porządki panujące w stolicy, domagał się przywrócenia dyscypliny w Kościele, nakazywał biskupom, którzy opuścili swoich wiernych i prowadzili życie w Konstantynopolu, powrót do swoich diecezji. Działalność Atanazego wywołała niezadowolenie ludności Konstantynopola i duchowieństwa, które zmusiło patriarchę 16 października 1293 roku do zrzeczenia się urzędu i udania się do stołecznego klasztoru Ksirolof. Opuszczając katedrę patriarszą, Atanazy napisał ekskomunikę na rodzinę cesarską, biskupów, duchowieństwo i zwykłych ludzi i umieścił ją w szparze ściany katedry Hagia Sophia. Odnaleziona rok później ekskomunika wywołała wielkie wzburzenie w stolicy<ref name="Bar"/>.
| |||