Obrona Wilna (1939): Różnice pomiędzy wersjami

 

Po wybuchu wojny dowództwo Obszaru Warownego „Wilno” podjęło prace związane z przygotowaniem miasta do obrony. Nowym dowódcą Obszaru 12 września 1939 r. został ppłk [[Tadeusz Podwysocki]], zarazem komendant wileńskiego garnizonu. 14 września do Wilna przybył zastępca dowódcy DOK nr III ds. OPL płk dypl. [[Jarosław Okulicz-Kozaryn]], który prawdopodobnie przejął faktyczne dowództwo jako najstarszy stopniem oficer. Obaj byli przekonani, że miasto powinno podjąć obronę przed wkraczającymi wojskami sowieckimi, ale raczej jako powstrzymanie pierwszego ataku, aby umożliwić ewakuację urzędów, żołnierzy i ewentualnie ludności cywilnej w stronę [[Litwa|Litwy]]. W tym celu podjęli pewne kroki, jak ściągnięcie znad granicy litewskiej [[Pułk KOP "Wilno"|Pułku KOP „Wilno”]] (Bataliony KOP „Orany”, „Troki” i „Niemenczyn”) oraz [[Batalion ON "Postawy"|Batalionu ON „Postawy”]], sformowanie nowych pododdziałów spośród młodzieży przeszkolonej w ramach [[Przysposobienie Wojskowe|Przysposobienia Wojskowego]], czy rozmieszczenie wojsk na stanowiskach wokół i w samym mieście. 17 września, czyli w przeddzień sowieckiego ataku, w Wilnie znajdowało się ok. 14 tys. żołnierzy oraz ochotników, ale tylko ok. 6,5 tys. było uzbrojonych. W międzyczasie napływały jeszcze różne drobne pododdziały. 18 września rano sformowano batalion studencki spośród studentów zdolnych do noszenia broni. Tego samego dnia doszło do [[Telegraf Hughesa|rozmowy juzowej]] gen. J. Olszyny-Wilczyńskiego z płk. J. Okuliczem-Kozarynem, w której ten pierwszy rozkazał w nieprecyzyjny sposób nie podejmować obrony miasta i odejść na Litwę. W rezultacie płk J. Okulicz-Kozaryn postanowił nakazać opuszczenie miasta przez oddziały niebojowe, natomiast pozostałe miały pozostać na swoich stanowiskach, ale podjąć walkę tylko na wyraźny rozkaz. Ostatecznie w godzinach popołudniowych 18 września obrona Wilna wyglądała następująco:

* w rejonie Markucia i Rossy swoje pozycje zajmował [[Batalion KOP "Troki"]] mjr. Krasowskiego,

* południową i południowo-zachodnią część miasta obsadzały dwa bataliony, na czele których stał komendant RKU Wilno-Powiat ppk [[Stanisław Szyłeyko]] oraz drużyny ochotników z PW, pełniące warty przy magazynach wojskowych na Burbiszkach,