Dżabhat an-Nusra: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
red.
drobne merytoryczne
Linia 23:
Rola [[dżihad]]ystów w Syrii wzrosła kiedy w grudniu 2011 amerykańscy żołnierze po ośmiu latach wycofali się z sąsiedniego [[Irak]]u. Wówczas do Syrii przez wschodnią granicę zaczęli przenikać islamiści, którzy wykorzystali chaos w kraju, poparli sunnicką opozycję, dążąc do ustanowienia w Syrii [[kalifat]]u. Z tego też powodu [[Stany Zjednoczone]] sceptycznie nastawione były do dozbrajania powstańców, gdyż wysoce prawdopodobnie było, że broń trafiała by w ręce terrorystów<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/153233#.T1C5nnmEZm4|tytuł=Linton: Arming support Al-Qaeda for Syrian rebels|data=2012-02-12|opublikowany=israelnationalnews.com|język=en|data dostępu=2012-03-31}}</ref>.
 
W czerwcu 2013 dokonała się fuzja między Frontem Obrony, a Islamskim Państwem w Iraku. Al-Dżaulani i lider Islamskiego Państwa w Iraku Abu Bakr al-BagdadiBaghdadi ogłosili fuzję ugrupowań, ogłaszając powstanie Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie. Jednak w liście otwartym z 9 czerwca 2013 lider Al-Ka’idy [[Ajman az-Zawahiri]] nazwał tą decyzję błędem i ją anulował<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/06/2013699425657882.html|tytuł=Qaeda chief annuls Syrian-Iraqi jihad merger|data=2013-06-10|opublikowany=Al Dżazira|język=pl|data dostępu=2013-07-12}}</ref>. Al-BagdadiBaghdadi nie podporządkował się decyzji az-Zawahiriego i 15 czerwca 2013 ogłosił, iż oba podmioty będą działać jako jedna organizacja pod nazwą [[Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/06/2013615172217827810.html|tytuł=Iraqi al-Qaeda chief rejects Zawahiri orders |data=2013-06-15|opublikowany=Al Dżazira|język=pl|data dostępu=2013-08-06}}</ref>.
 
== Działalność w Syrii ==
Linia 34:
27 kwietnia 2012 w Damaszku doszło do zamachu samobójczego w wyniku, którego zginęło 11 osób. Eksplozja nastąpiła w pobliżu jednego z meczetów w centrum miasta, gdy wierni opuszczali świątynię po piątkowych modłach. 30 kwietnia 2012 do zamachów bombowych doszło w [[Idlib]] oraz Damaszku. W pierwszych z tych miast atak wymierzony był w pobliżu kwatery głównej służb wywiadowczych sił powietrznych w wyniku czego zginęło ponad 20 osób. Z kolei w stolicy eksplodowały ładunki wybuchowe, umieszczone w samochodzie, jednak nie było informacji o ofiarach<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,1023303,title,Zamachy-na-sluzby-specjalne-Syrii-sa-ofiary-smiertelne,wid,14451210,wiadomosc.html|tytuł=Zamachy na służby specjalne Syrii – są ofiary śmiertelne|data=2012-04-30|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-04-30}}</ref>.
 
Do największego zamachu w wykonaniu Frontu Obrony Ludności Lewantu doszło 10 maja 2012. Atak miał miejsce w Damaszku, gdzie eksplodowały dwa samochody-pułapki. Potężna eksplozja, która wydarzyła się w godzinach porannego szczytu spowodowała 55 ofiar, natomiast 372 ludzi zostało rannych. Terroryści ogłosili w oświadczeniu, że dokonali zamachu w odpowiedzi na ataki sił prezydenta BaszaraBaszszara al-AssadaAsada na zbuntowane wobec niego miasta<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.tvn24.pl/12691,1744313,0,1,front-zwyciestwa-przyznal-sie-do-zamachu-w-stolicy,wiadomosc.html|tytuł=Front Zwycięstwa przyznał się do zamachu w stolicy|data=2012-05-12|opublikowany=tvn24.pl|język=pl|data dostępu=2012-05-12}}</ref>.
 
29 maja 2012 w czasie walk w [[Dajr az-Zaur]] doszło do egzekucji 13 mężczyzn<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,W-Syrii-znaleziono-ciala-13-zastrzelonych-mezczyzn,wid,14530526,wiadomosc.html|tytuł=W Syrii znaleziono ciała 13 zastrzelonych mężczyzn|data=2012-05-30|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-06-04}}</ref>. Odpowiedzialność za rozstrzelanie pracowników firmy elektrycznej, którzy protestowali przeciwko [[Masakra w Huli|masakrze w Huli]], przeprowadzonej przez milicje prorządową szabiha, wziął na siebie Front Obrony Ludności Lewantu Dzień później ciężkie walk wybuchły w Dajr az-Zaur, w w czasie m.in. których rozstrzelano 13 mężczyzn Odpowiedzialność za egzekucję wzięli na siebie islamiści z ugrupowania Front Obrony Ludności Lewantu<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.reuters.com/article/2012/06/05/us-syria-crisis-militant-claim-idUSBRE8540LB20120605|tytuł=Militant group claims killing of 13 in Syria|data=2012-06-05|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2012-10-01}}</ref>.
Linia 40:
27 czerwca 2012 bojownicy Frontu zaatakowali w okolicach stolicy Syrii siedzibę prorządowej stacji Al-Ikhbarija TV. W wyniku wybuchu ładunków wybuchowych zginęło siedem osób, a studio nagrań zostało zniszczone<ref>{{cytuj stronę|url=http://mg.co.za/article/2012-06-27-seven-killed-in-attack-on-syrian-tv-station/|tytuł=Seven killed in attack on Syrian TV station|data=2012-06-27|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2012-10-01}}</ref>. 3 sierpnia 2012 terroryści ogłosili, iż przeprowadzili egzekucję Mohammeda al-Saeeda, prezentera telewizyjnego porwanego w 19 lipca 2012<ref>{{cytuj stronę|url=http://blogs.aljazeera.com/topic/syria/syrian-tv-presenter-mohammad-al-saeed-has-been-executed-islamist-armed-group-al-nusra|tytuł=Syrian TV presenter Mohammad al Saeed has been executed by Islamist armed group Al-Nusra, says rights groupn|data=2012-08-03|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2012-10-01}}</ref>.
 
3 października 2012 na głównym placu w centrum miasta [[Aleppo]] - Sadala al-DżabiriDżabiriego, doszło do czterech eksplozji samochodów-pułapek, a piąta nastąpiła kilkaset metrów dalej, w pobliżu bramy do starego miasta. W zamachach bombowych zginęło 40 osób, a 90 zostało rannych. W następstwie wybuchu zniszczona została część fasady hotelowej. Zwaliły się również dwie kondygnacje kawiarni. Po tym wydarzeniu mieście zamknięto wszystkie budynki rządowe<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/gid,14977006,kat,127354,title,Seria-eksplozji-w-Aleppo,galeria.html|tytuł=Seria eksplozji w Aleppo|data=2012-10-03|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-10-05}}</ref>. Do przeprowadzenia zamachu przyznała się [[Siły opozycji (Syria)|Rada Rewolucyjna Aleppo]] działająca niezależnie od Wolnej Armii Syrii i Front Obrony Ludności Lewantu. Strona rządowa dodała, iż udaremniła kolejne zamachy, zabijając dwóch terrorystów mających na sobie pasy z ładunkami wybuchowymi<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.guardian.co.uk/world/2012/oct/03/syria-suicide-bombs-34-aleppo?newsfeed=true|tytuł=Syria 'suicide bombers' kill 34 and injure 120 in Aleppo|data=2012-10-03|opublikowany=Guardian|język=en|data dostępu=2012-10-05}}</ref>.
 
8 października 2012 w siedzibie wywiadu wojsk lotniczych na przedmieściu Damaszku doszło do podwójnego zamachu samobójczego do którego przyznał się Front Obrony Ludności Lewantu. W zamachach terrorystycznych w którym wykorzystano pojazdy wyładowane ładunkami wybuchowymi zginęło kilkadziesiąt osób. W raporcie dżihadystów był to atak na "cytadelę tyranii" jak nazwano siedzibę wywiadu wojsk lotniczych, w której od początku wojny domowej przetrzymywano i torturowano opozycjonistów<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Syria-dziesiatki-zabitych-w-zamachu-w-Damaszku,wid,14993007,wiadomosc.html|tytuł=Syria: dziesiątki zabitych w zamachu w Damaszku|data=2012-10-09|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-10-09}}</ref>.
Linia 53:
Po koniec lipca 2012 światowe media donosiły, że grupy rebelianckie znacznie radykalizowały się wraz z wydłużaniem się wojny domowej. W trakcie trwania wojny do walk przystąpili konserwatywni sunnici zamieszkujący głównie obszary wiejskie. Głoszą oni hasła dżihadu. Ponadto do radykalnych salafitów trafiało najwięcej wsparcia z Zatoki Perskiej, co niepokoiło Stany Zjednoczone. Do Syrii napływało również co raz więcej bojowników Al-Ka’idy. Głoszone hasła dżihadu przez powstańców, przyciągały z zagranicy bojowników, którzy pomagali w walce z Alawitami<ref name=radykalizacja>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Wsrod-powstancow-w-Syrii-rosna-wplywy-dzihadystow,wid,14802016,wiadomosc.html|tytuł=Wśród powstańców w Syrii rosną wpływy dżihadystów|data=2012-07-30|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-07-30}}</ref>.
 
Brytyjski fotoreporter Jeroen Oerlemans, który przez tydzień był przetrzymywany przez rebeliantów, twierdził, że wśród opozycjonistów było dużo ochotników z regionów takich jak Pakistan, Bangladesz i Czeczenia. Dodał, ze żaden z przetrzymujących go bojowników nie było Syryjczykiem, a połowa z nich znała angielski. W związku z tym nasunęła się teza, iż po ewentualnym obaleniu rządów Assadaal-Asada, fundamentaliści będą dążyć do zaprowadzenia prawa [[szariat]]u, bądź wybuchnie kolejna wojna domowa, która zakończy się przejęciem władzy przez radykałów islamskich, tak jak [[Powstanie Tuaregów w Mali (2012)|miało to miejsce]] w czerwcu 2012 w samozwańczym afrykańskim [[Azawad]]zie<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Brytyjscy-dzihadysci-walcza-przeciwko-wojskom-Baszara-al-Asada,wid,14803210,wiadomosc.html|tytuł=Brytyjscy dżihadyści walczą przeciwko wojskom Baszara al-Asada|data=2012-07-30|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-07-30}}</ref>.
 
Wobec biernej postawy Zachodu co do kwestii dozbrajania rebeliantów i ustanowienia strefy zakazu lotów, rebelianci zagrozili wejściem w sojusz z Frontem Obrony Ludności Lewantu. W sierpniu 2012 roku Front Obrony Ludności Lewantu ogłosił, iż działa w Damaszku i jego okolicach wraz z Batalionem Al-Sahaba wchodzącym w skład [[Wolna Armia Syrii|Wolnej Armii Syrii]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,page,3,title,Al-Kaida-w-Syrii-niebezpieczny-sojusz-z-islamskimi-ekstremistami,wid,14847344,wiadomosc.html|tytuł=Al-Kaida w Syrii - niebezpieczny sojusz z islamskimi ekstremistami|data=2012-08-16|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-08-16}}</ref>.
Linia 59:
Francuski chirurg Jacques Beres, współzałożyciel organizacji [[Lekarze bez Granic]], które powrócił 7 września 2012 ze szpitala w Aleppo, kontrolowanego przez rebeliantów w którym pracował przez dwa tygodnie powiedział, że połowa bojowników którym udzielał pomocy stanowili cudzoziemcy. Lekarz twierdził, że opatrywał po 40 rannych dziennie i powiedział, że dżihadyści nie walczyli dla samego upadku reżimu, ale dla przejęcia władzy i ustanowieniem państwa islamskiego, z [[szariat]]em, mającym stać się częścią światowego emiratu<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Francuski-lekarz-dzihadysci-w-szeregach-rebeliantow,wid,14910495,wiadomosc.html|tytuł=Ofensywa rządowa w rejonie Damaszku - wiele ofiar|data=2012-09-08|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-09-10}}</ref>.
 
Stany Zjednoczone nałożyły 11 grudnia 2012 na dwóch liderów ugrupowania Majsara Alego MussyMusy Abd Allaha al-Dżuburiego i Anasa HassanaHasana Chataba sankcje finansowe. Wpisanie ich na czarna listę oznaczało zamrożenie ich aktywów oraz zakazano amerykańskim obywatelom robienia z nimi interesów<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,USA-sankcje-wobec-szefow-ugrupowania-dzihadystycznego-w-Syrii,wid,15170830,wiadomosc.html|tytuł=USA: sankcje wobec szefów ugrupowania dżihadystycznego w Syrii|data=2012-12-11|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2012-12-11}}</ref>.
 
10 kwietnia 2013 głównodowodzący Frontu Abu Muhammad al-Dżaulani, przyrzekł lojalność [[Ajman az-Zawahiri|Ajmanowi az-Zawahiriemu]], liderowi Al-Ka’idy. Al-Dżaulani przyznał się do przeprowadzenia wielu zamachów na reżim Asada. Dzień wcześniej bojownicy Frontu oficjalnie ogłosili, iż są odgałęzieniem Islamskiego Państwa w Iraku, czyli tamtejszej filii Al-Ka’idy<ref>{{cytuj stronę|url=http://konflikty.wp.pl/kat,127354,title,Syria-Front-al-Nusra-przyrzeka-wiernosc-glownemu-szefowi-Al-Kaidy,wid,15483106,wiadomosc.html|tytuł=Syria: Front al-Nusra przyrzeka wierność głównemu szefowi Al-Kaidy|data=2013-04-10|opublikowany=wp.pl|język=pl|data dostępu=2013-04-12}}</ref>. Ponadto al-Dżaulani i lider Islamskiego Państwa w Iraku Abu Bakr al-BagdadiBaghdadi ogłosili fuzję ugrupowań, ogłaszając powstanie Islamskiego Państwa w Iraku i Lewancie. Jednak w liście otwartym z 9 czerwca 2013 lider Al-Ka’idy Ajman az-Zawahiri nazwał tą decyzję błędem i ją anulował<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/06/2013699425657882.html|tytuł=Qaeda chief annuls Syrian-Iraqi jihad merger|data=2013-06-10|opublikowany=Al Dżazira|język=pl|data dostępu=2013-07-12}}</ref>. Al-BagdadiBaghdadi nie podporządkował się pod decyzję az-Zawahiriego i 15 czerwca 2013 ogłosił, iż oba podmioty będą działać jako jedna organizacja pod nazwą [[Islamskie Państwo w Iraku i Lewancie]] (ISIS)<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2013/06/2013615172217827810.html|tytuł=Iraqi al-Qaeda chief rejects Zawahiri orders |data=2013-06-15|opublikowany=Al Dżazira|język=pl|data dostępu=2013-08-06}}</ref>. Niemniej Dżabhat al-Nusra, nie działał pod sztandarem ISIS, jednak początkowo współpracował z irackimi dżihadystami. Jednak spory między ekstremistami doprowadziły w styczniu 2014 do wybuchu [[Kampania przeciwko Islamskiemu Państwu w Iraku i Lewancie|zbrojnej konfrontacji]] między ugrupowaniami.
 
{{Przypisy|2}}