Bramkarz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 77.253.28.38 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Cynko. |
informacje o bramkarzach piłki ręcznej i hokeja (źródło: publikowane przepisy gry obu tych gier zespołowych) |
||
Linia 28:
# {{Flaga|AZE}} [[Nizami Sadigov]] – 21 bramek
# {{Flaga|ARG}} [[Cristian David Lucchetti]] – 19 bramek
==Bramkarz w piłce ręcznej==
Bramkarz w piłce ręcznej jest jedynym zawodnikiem, który ma prawo dotknąć piłki w tzw. kole (strefie obrony). Dotknięcie piłki w tej strefie przez zawodnika drużyny atakującej oznacza pozycję spaloną i rzut wolny dla drużyny broniącej; dotknięcie piłki przez zawodnika drużyny broniącej określane jest jako "obrona w kole" i karane rzutem karnym. Bramkarz ma prawo grać w kole rękami i nogami, natomiast poza kołem tylko rękami, jak każdy zawodnik. Przywilejem bramkarza w piłce ręcznej jest również to, że jeśli bramkarz grając w strefie obrony wybije piłkę poza linię końcową boiska, sam wznawia grę: jeśli piłkę w ten sam sposób wybije poza linię końcową inny zawodnik drużyny broniącej, jego zespół karany jest rzutem rożnym.
Bramkarze w piłce ręcznej nierzadko sami strzelają bramki, oddając po udanej obronie rzuty lobem poprzez całe boisko, jeżeli bramkarze drużyny przeciwnej wysuną się nadmiernie do przodu w czasie, gdy ich drużyna atakuje.
Ogólnie uważa się, że w piłce ręcznej umiejętności bramkarza mają większy wpływ na jakość gdy drużyny niż w piłce nożnej.
W Polsce najlepszymi bramkarzami w piłce ręcznej, uważanymi nawet za najlepszych na świecie, byli [[Andrzej Szymczak]] i występujący nadal [[Sławomir Szmal]].
==Bramkarz w hokeju na lodzie==
Bramkarz w hokeju na lodzie jest zawodnikiem, który nie jest objęty typowymi dla tej gry zmianami - może w praktyce grać non stop przez cały mecz, w przeciwieństwie do innych zawodników. Gra w innym stroju niż pozostali zawodnicy, znacznie cięższym i skutecznie go chroniącym: charakterystyczne są dla niego ochraniacze na nogi (tzw. parkany), kij hokejowy bramkarza ma inny kształt i wymiar niż pozostałe, twarz bramkarza chroniona jest odpowiednią maską lub kratą, a ręka, w której bramkarz nie trzyma kija, wyposażona jest w specjalną rękawicę do łapania krążka, zwaną łapą. Bramkarz jako jedyny ma prawo chwycić krążek ręką, co powoduje przerwanie gry i wznowienie w strefie obronnej (grę w hokeju przerywa się, gdy sędzia przestanie widzieć krążek). Pozostali zawodnicy mają prawo zagrać krążek ręką, ale tylko odbijając go i kierując w stronę własnego kija. W polu bramkowym, które w hokeju jest niewielkie, bramkarz nie tylko nie może być atakowany, ale jeśli w polu tym znajdzie się w ogóle w trakcie gry którykolwiek zawodnik drużyny atakującej, bramka - w przypadku jej zdobycia - nie będzie uznana.
Bramkarz w hokeju na lodzie ma nadto ten przywilej, że w przypadku ukarania go karą wykluczenia z gry nie odbywa jej na ławce kar, lecz odbywa ją za niego inny zawodnik. Natomiast przepisy gry w hokeja na lodzie nie pozwalają na to, by bramkarz był kapitanem drużyny (jest to jedyna gra zespołowa, w której jest taki przepis).
Z uwagi na to, że bramka hokejowa jest mała i niska, a bramkarz nie bierze udziału w starciach na lodowisku, gdzie ma znaczenie waga i wzrost gracza, bramkarze hokejowi są z reguły dostrzegalnie niżsi od pozostałych zawodników.
Bramkarze hokejowi praktycznie nie zdobywają bramek: jednym z nielicznych, którym udało się strzelić gola, był długoletni bramkarz polskiej reprezentacji [[Walery Kosyl]].
Za najlepszych bramkarzy hokejowych w historii zwykle uważani są Rosjanin [[Władisław Trietjak]] i Czech [[Dominik Hašek]].
== Zobacz też ==
| |||