Sobór Ikony Matki Bożej „Wstawienniczka Za Grzesznych” w Szanghaju: Różnice pomiędzy wersjami

|funkcja świątyni = dawny [[Sobór (świątynia)|sobór katedralny]]

|dedykacja świątyni = [[Ikona Matki Bożej „Wstawienniczka Za Grzesznych”|Ikony Matki Bożej „Wstawienniczka Za Grzesznych”]]

|data rozpoczęcia budowy = 1933

|data zakończenia budowy = [[1933]]-[[1934]]

|data zamknięcia = po 1966

|aktualne przeznaczenie = obiekt zdesakralizowany

|commons = Category:Russian Orthodox churches in China

Koncepcja budowy soboru pojawiła się już w [[1929]], jednak dopiero pod koniec roku [[1934]], po przybyciu do Chin [[Jan z Szanghaju i San Francisco|późniejszego świętego prawosławnego Jana Maksymowicza]] budowa została ukończona{{r|shanghai}}. W swojej architekturze obiekt naśladował częściowo [[Moskwa|moskiewski]] [[cerkiew Chrystusa Zbawiciela|sobór Chrystusa Zbawiciela]]. Prace budowlane rozpoczęto w 1933; kamień węgielny obiektu poświęcił biskup pekiński i chiński [[Wiktor (Swiatin)]], zaś współautorem projektu był jego poprzednik na katedrze, zmarły w 1932 [[Szymon (Winogradow)]]. Projekt ten uszczegółowił rosyjski emigracyjny architekt i malarz J. Lichonos{{r|rus}}. Łączny koszt budowy obiektu wyniósł 150 tys. dolarów. Sobór mógł pomieścić 2500 wiernych i trzystuosobowy chór{{r|rus}}. Znaczenie soboru dla Rosjan w Chinach wyraża nadany obiektowi przydomek "Kremla chińskiego prawosławia"{{r|rus}}.

Cerkiew była czynna do [[rewolucja kulturalna|rewolucji kulturalnej]]. Następnie została zamknięta; w 1956 zmarł ostatni proboszcz działającej przy soborze parafii{{r|rus}}. Przez dwadzieścia lat w obiekcie znajdował się magazyn{{r|rus}}. Od [[1988]] była remontowana jako zabytek architektury. Mimo tego pozostawała własnością restauracji. W [[2005]] była już opuszczona{{r|shanghai}}. Dwa lata później, po staraniach [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]] na rzecz ponownego otwarcia cerkwi lub umieszczenia w niej instytucji kulturalnej{{r|Entertainment Institutions}}, rozpoczęły się prace nad adaptacją budynku na muzeum historyczne. W czasie badań zdewastowanego obiektu okazało się, że pod warstwą gipsu zachowała się część oryginalnej dekoracji malarskiej (osiem postaci świętych proroków starotestamentowych oraz [[Trójca Święta]] w wewnętrznej części bębna największej kopuły{{r|Orthodox Church s wall painting}}). Ikonograf Zadorożny uzupełnił te [[fresk]]i w celu rekonstrukcji oryginalnego wyglądu wnętrza{{r|shanghai}}.