Kalendarium powstania warszawskiego – 1 sierpnia: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie, drobne redakcyjne, drobne merytorycze |
Emptywords (dyskusja | edycje) m WP:SK, lit. |
||
Linia 1:
{{Kalendarium powstania warszawskiego}}
=== [[1 sierpnia]], wtorek ===
[[Plik:Kedyw W-wa 1944.jpg|thumb|left|300px|[[Batalion Pięść|Batalion "Pięść"]]: Pluton [[Stanisław Jankowski|"Agaton"]] (także zwanym
Linia 28 ⟶ 27:
Na [[Praga (Warszawa)|Pradze]] powstanie praktycznie się załamało. Obsadzono wprawdzie kilka obiektów (w tym dyrekcję kolejową na ul. Targowej) ale nie powiodły się ataki ze strony praskiej na mosty Kierbedzia i Poniatowskiego, pozycje w tej dzielnicy pozostały wyizolowane i oddalone od głównego terenu objętego działaniami powstańczymi.
Częściowo udały się ataki na [[Wola (Warszawa)|Woli]], tam gdzie wykonywał je [[Kedyw (wojsko)|Kedyw]]. W tej dzielnicy znalazły się "ostrzelane" już w czasie okupacji w akcjach dywersyjnych i bojowych oddziały [[Kedyw (wojsko)|Kedywu]] pod dowództwem ppłk [[Jan Mazurkiewicz (wojskowy)|Jana Mazurkiewicza]] (ps. "Radosław"). Przy zbiegu [[ulica Okopowa w Warszawie|ulic Okopowej]] i Dzielnej w fabryce Kamlera ulokowana została siedziba Komendy Głównej [[Armia Krajowa|AK]]. Bataliony [[Batalion Zośka|"Zośka"]], [[Batalion Parasol|"Parasol"]], [[Batalion Miotła|"Miotła"]] i [[Batalion Czata 49|"Czata 49"]] spełniły na Woli znaczną część powierzonych im zadań. Opanowano także magazyny żywności i mundurów niemieckich na Stawkach. Sytuacja na Woli jednak nie
[[Pluton Głuchoniemych]] pozostawał w Instytucie Głuchoniemych przy placu Trzech Krzyży z zadaniem obrony budynku, zaś [[kompania Koszta]] wspierała opanowanie [[plac Bankowy w Warszawie|placu Bankowego]] i ul. Rymarskiej (która dziś jest częścią tego placu).
Linia 40 ⟶ 39:
Tego dnia [[Edward Chudzyński]] we wierszu "Sierpień" napisał:<br />
<center>''Sierpień dziś w mieście rozgorzał,<br />Na piętrach, dachach, w piwnicach,<br />Promienny i krwawy jak zorza,<br />Radością pogonił w ulicach. (...)<br />Warszawa rzuciła swe dzieci<br />Po jutra wolnego nadzieję
[[1 sierpnia]] 1944 w [[Berlin]]ie, [[Heinrich Himmler]] w rozmowie z [[Adolf Hitler|Adolfem Hitlerem]] stwierdził:
|