Pseudo-Dionizy Areopagita: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Krzysiek10 (dyskusja | edycje) drobne merytoryczne |
Krzysiek10 (dyskusja | edycje) →Oddziaływanie pism Dionizego Areopagity: linki zewnętrzne |
||
Linia 8:
"Corpus Dionysiacum" z siłą prawie apostolskiego autorytetu<ref name="b16">{{cytuj stronę|url=http://kosciol.wiara.pl/wydruk.php?grupa=6&art=1210945366&dzi=1142592788|tytuł=Pseudo-Dionizy Areopagita. Katecheza Benedykta XVI z 14 maja 2008|autor=[[Benedykt XVI]]|data=16 maja 2008|opublikowany=Wiara.pl|data dostępu=2009-08-08}}</ref> stało się jednym z fundamentów życia duchowego najpierw w świecie greckojęzycznym zyskując szacunek tak znanych teologów jak Święty [[Maksym Wyznawca]]. Na Zachód pisma jego dotarły jako podarunek cesarza bizantyjskiego dla cesarza [[Ludwik Pobożny|Ludwika Pobożnego]], a paryskie opactwo świętego Dionizego, biskupa i męczennika pokwapiło się o tłumaczenie na łacinę, którego dokonał opat [[Hilduin]], zaś w 20 lat później, następca Ludwika, cesarz [[Karol II Łysy]] zlecił [[Jan Szkot Eriugena|Janowi Szkotowi Eriugenie]] dokonać nowego tłumaczenia. W tak świetnym tłumaczeniu i opatrzone komentarzami znanego filozofa, pisma Dionizego Areopagity w aurze chwały starożytnej prędko zyskały na Zachodzie wielki wpływ i znaczenie, lansując m.in. pogodzenie złożoności i hierarchicznej struktury świata stworzonego z odwiecznie przekraczającym wszystko pojęciem Boga jedynego<ref name="b16"/>.
Reformowany dogmatyk [[Emil Brunner]] uważał Pseudo-Dionizego za główną osobę odpowiedzialną za przeniknięcie do teologii chrześcijańskiej metafizyki [[neoplatonizm|neoplatońskiej]], która, jego zdaniem, doprowadziła do wypaczenia biblijnego obrazu Boga w teologii średniowiecznej<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Brunner | imię = Emil | tytuł = Dogmatics | wydawca = The Westminster Press | miejsce = Philadelphia | strony = 244–246 | tom = 1 | tytuł tomu = The Christian Doctrine of God|data=
{{Przypisy}}
| |||