Architektura barokowa we Francji: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: poprawa linkowania na właściwe (Sorbona → Uniwersytet Paryski) |
|||
Linia 20:
Do pierwszych przedstawicieli baroku klasycznego we Francji należą:
* [[Jacques Lemercier]] – wykształcony we Włoszech nadworny architekt Ludwika XIII. Jego dzieła cechują się, w porównaniu z architekturą Włoch, znacznym uproszczeniem bryły. Szczególną uwagę kieruje na wygodne rozwiązanie wnętrz i ich bogaty wystrój. Zbudował Richelieu zamek w Poitou (ok. [[1627]] r.) oraz pałac Cardinal (później [[Palais-Royal|Royal]]) w Paryżu (ok. [[1629]]). Pracował także przy rozbudowie [[Luwr]]u. Do dzieł sakralnych Lemerciera należą:
** zbudowany w latach [[1635]]-[[1656]] kościół Uniwersytecki [[
** kościół Sant-Roch w Paryżu.
* [[François Mansart]] – architekt królewski, który w swoich pracach starał się propagować rodzime tradycje, a dekoracyjne detale traktować tylko jako uzupełnienie budowli. Do pierwszych jego prac należy przebudowa zamku Blois ([[1635]]-[[1638]] skrzydło Gastona Orleańskiego). Znaczącym dziełem dla architektury jest budowa pałacyku Maison-sur-Seine (Maison Laffitte) pod Paryżem ([[1642]]-[[1650]]), gdzie zastosował rzut poziomy w kształcie podkowy a ogród umieścił za budynkiem. Rozwiązanie to umożliwiło znacznie lepsze oświetlenie wnętrz i z czasem upowszechniło się w całej Europie. Inne projekty Mansarta to pałac De-la-Vrillerie, elewacje pałacu Carnavalet w Paryżu. Do dzieł sakralnych należą: paryskie kościoły NPMarii i Val-de-Grâce (ok. [[1645]], ukończony przez Lemerciera) – zbudowane na planach centralnych i zwieńczone kopułami.
| |||