Appeasement: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Steinsplitter zamienia link do pliku z MunichAgreement_.jpg na MunichAgreement.jpg. Powód: Robot: Removing space(s) before file extension.
Nie podano opisu zmian
Linia 8:
 
[[Plik:MunichAgreement.jpg|mały|[[Neville Chamberlain]] na lotnisku Heston po powrocie z Monachium oświadcza: "Przywożę wam pokój" (30 września 1938)]]
Wydarzeniem, w którym appeasement ujawnił się z całą mocą, był konflikt niemiecko-czechosłowacki o [[Kraj Sudecki|Kraj Sudetów]]. Kraj ten, zamieszkały w większości przez Niemców, przypadł po I wojnie światowej w udziale Czechosłowacji. Współżycie między narodami układało się harmonijnie, aż do połowy lat trzydziestych, kiedy powstała faszyzująca Partia Niemców SudeckichSudeckoniemiecka (Sudetendeutsche Partei) pod kierownictwem [[Konrad Henlein|Konrada Henleina]]. Henlein, domagając się przyłączenia Kraju SudeckiegoSudetów do Rzeszy Niemieckiej, oskarżył rząd w Pradze o prześladowania i zwrócił się o pomoc do Adolfa Hitlera. W konflikt niemiecko-czechosłowacki włączyły się także inne kraje. Pozornie występowały w obronie Czechosłowacji, jednakże w kulminacyjnym momencie zaczęły namawiać praski rząd do ustąpienia. Sprawę zakończył [[układ monachijski]] (29-30 września 1938) z udziałem przedstawicieli Niemiec, Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch, na którym postanowiono przyłączyć Kraj SudeckiSudetów do III Rzeszy. Należy dodać, że posłowie czescy nie zostali nawet dopuszczeni do sali obrad.
 
Po kolejnej agresji niemieckiej, tj. zajęciu całych Czech i podporządkowaniu Słowacji w marcu 1939 polityka Chamberlaina spotkała się z ostrą krytyką w Wielkiej Brytanii. Premier próbował przyjąć twardszy kurs, udzielając gwarancji Polsce (31 marca 1939), Rumunii oraz Grecji i później, na tydzień przed wybuchem wojny, podpisując z nią układ o wzajemnej pomocy ([[polsko-brytyjski układ sojuszniczy]]). Nie dało to już jednak spodziewanych rezultatów – wojna wybuchła.