Dolina Hińczowa: Różnice pomiędzy wersjami

'''Dolina Hińczowa''' ([[język słowacki|słow.]] ''Hincova dolina'', [[język niemiecki|niem.]] ''Kessel des Hinzensees'', ''Hinzenseekessel'', [[język węgierski|węg.]] ''Hincó-tó-katlan''<ref name=wet>{{Cytuj książkę | nazwisko= Radwańska-Paryska | imię=Zofia | autor link= Zofia Radwańska-Paryska | nazwisko2= Paryski | imię2=Witold Henryk | autor link2= Witold Henryk Paryski | tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska | data=2004 | wydawca=Wydawnictwo Górskie | miejsce=Poronin | isbn=83-7104-009-1}}</ref>) – dolina [[Tatry Wysokie|tatrzańska]] położona na terenie [[Słowacja|Słowacji]], boczne odgałęzienie [[Dolina Mięguszowiecka|Doliny Mięguszowieckiej]] (''Mengusovská dolina''). Stanowi górną i najmocniej wysuniętą na północny zachód część tej doliny.

 

Dolina Hińczowa graniczy:

* od wschodu z [[Dolina Żabia Mięguszowiecka|Doliną Żabią Mięguszowiecką]] (''Žabia dolina''), rozdziela je boczna grań odchodząca od [[Hińczowy Zwornik|Hińczowego Zwornika]] w masywie [[Hińczowa Turnia|Hińczowej Turni]] (''Hincova veža'') z kulminacją w [[Wołowiec Mięguszowiecki|Wołowcu Mięguszowieckim]] (''Mengusovský Volovec'', 2228 m [[n.p.m.]]),

* od południowego zachodu z niewielką [[Dolinka Szatania|Dolinką Szatanią]] (''Satania dolinka'')<ref name=bedeker>{{Cytuj książkę | nazwisko= Barczyk | imię=Grzegorz | nazwisko2= Jakubowski (red.) | imię2=Ryszard | nazwisko3= Piechowski | imię3= Adam | nazwisko4= Żurawska | imię4= Grażyna | tytuł= Bedeker tatrzański | data=2000 | wydawca= Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce=Warszawa | isbn=83-01-13184-5}}</ref>.

 

Dolina jest pochodzenia lodowcowego. Wyrzeźbiona została w [[skały krystaliczne|skałach krystalicznych]]. Jej dno tworzy rumowisko głazów porośniętych miejscami niską murawą, w której dominuje [[sit skucina]]. Od południowej strony dolinę podcina wysoki próg skalny, którym przed tysiącami lat spływały [[lodowiec|lodowce]], tworząc na tym progu kaskady [[serak (geografia)|seraków]]. Wysuwa się z niego ku południowi silnie ogładzona przez lodowce bula zwana Zwyżką (1866 m), a progiem wspina się zygzakami szlak turystyczny. Powyżej Zwyżki pochyłe płyty również wygładzone przez lodowiec.

 

Na obszarze Doliny Hińczowej znajduje się największy i najgłębszy staw słowackiej części Tatr – [[Wielki Staw Hińczowy]] (''Veľké Hincovo pleso'') (1946&nbsp;m n.p.m., ok. 20,1&nbsp;ha i 53,7 m głębokości), z którego wypływa [[Hińczowy Potok]] (''Hincov potok''). Poniżej [[Hlińska Przełęcz (Tatry Wysokie)|Hlińskiej Przełęczy]], w rynnie dyslokacyjnej łączącej się z Dolinką Szatanią znajduje się [[Mały Staw Hińczowy]]. W dolinie położone są także niewielkie, okresowo wysychające [[Hińczowe Oka]] (''Hincove oká'').

 

: {{szlak SVK|niebieski}} – przez całą długość doliny prowadzi niebieski szlak rozpoczynający się przy [[Droga Wolności|Drodze Wolności]] i stacji kolei elektrycznej ''Popradské pleso'' i wiodący wzdłuż potoku Krupa nad [[Popradzki Staw]], stąd dalej nad Wielki Hińczowy Staw i na [[Wyżnia Koprowa Przełęcz|Koprową Przełęcz]].

:* Czas przejścia od stacji do Popradzkiego Stawu: 1&nbsp;h, ↓&nbsp;35&nbsp;min

:* Czas przejścia znad Popradzkiego Stawu na Koprową Przełęcz: 2:15&nbsp;h, ↓&nbsp;1:45&nbsp;h<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko= Nodzyński | imię= Tomasz | nazwisko2= Cobel-Tokarska | imię2= Marta | tytuł= Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie | data=2007 | wydawca=ExpressMap | miejsce=Warszawa | isbn=978-83-60120-88-0}}</ref>

 

 

# {{Cytuj książkę|imię=Józef |nazwisko=Nyka |autor link= Józef Nyka|tytuł=Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II |miejsce=Latchorzew |rok=1998 |wydawca=Wyd. Trawers |isbn= 83-901580-8-6}}