Jan Starzewski: Różnice pomiędzy wersjami

|funkcja = [[Ministerstwo Spraw Zagranicznych Polski(Polska)|Ministrowie Spraw Zagranicznych na Uchodźstwie]]

W 1913 zdał egzamin maturalny w [[II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie|Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie]]. W tym samym roku rozpoczął studia prawnicze na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]], które przerwał po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. Od września 1914 służył w [[Legiony Polskie 1914-1918(1914–1918)|Legionach Polskich]], był oddelegowany do Departamentu Wojskowego [[Naczelny Komitet Narodowy|Naczelnego Komitetu Wojskowego]], którym kierował [[Władysław Sikorski]], następnie do Komendy Legionów. Od lipca 1915 do grudnia 1915 służył w [[II Brygada Legionów Polskich|II Brygadzie Legionów]]. W 1916 opublikował ''Wiersze wojenne''. W 1917 wznowił studia, przez cały rok 1918 pracował w Misji Polskiej w Bernie. Od stycznia 1919 służył w Wojsku Polskim, walczył w [[Wojna polsko-ukraińska|wojnie polsko-ukraińskiej]]. 28 lipca 1919 został mianowany sekretarzem Poselstwa RP w Berlinie, ale 30 lipca 1919 powrócił do czynnej służby wojskowej, otrzymał przydział do dowództwa [[5 Armia (II RP)|V Armii]], służył jako oficer łącznikowy przy francuskiej misji wojskowej. Po zakończeniu działań wojennych, powrócił w 1920 na placówkę w Berlinie. Równocześnie w 1920 ukończył studia prawnicze. Od lipca 1921 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w tym samym roku obronił pracę doktorską. W czasie pracy w MSZ był wysyłany na placówki dyplomatyczne -– do Bukaresztu (od marca 1923 do 1925), gdzie był II sekretarzem Poselstwa RP, oraz do Paryża (od lipca 1926 do marca 1928), gdzie pracował jako I sekretarz Ambasady RP. Od lipca 1933 do grudnia 1934 pełnił funkcję chargé d’affaires w poselstwie RP w Tallinnie. Od czerwca 1936 do kwietnia 1940 był posłem RP w Kopenhadze. Danię opuścił po [[Kampania norweska 1940|ataku wojsk niemieckich]] na ten kraj. Przebywał następnie w Wielkiej Brytanii, początkowo krótko pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, następnie w Biurze Prac Politycznych, Ekonomicznych i Prawnych oraz Ministerstwie Spraw Kongresowych. W grudniu 1944 został kierownikiem Wydziału Europy Środkowo-Wschodniej MSZ.

Był synem [[Tadeusz Starzewski|Tadeusza Starzewskiego]] i bratem [[Maciej Starzewski|Macieja Starzewskiego]]. W 1921 ożenił się z [[Magdalena Samozwaniec|Magdaleną Samozwaniec]]. Małżeństwo rozpadło się w 1924, unieważniono je w 1928. Następnie był ponownie żonaty.