Wilczak (Bydgoszcz): Różnice pomiędzy wersjami

|gęstość = 7051

|wikinews =

Pod względem '''fizyczno-geograficznym''' osiedle leży w obrębie makroregionu [[Pradolina Toruńsko-Eberswaldzka]], w mezoregionie [[Kotlina Toruńska]]. Większa część osiedla znajduje się w mikroregionie [[Miasto Bydgoszcz|Miasto Bydgoszcz Północne]] (taras dolny, ok. 46 m n.p.m), natomiast część leżąca na południu, oddzielona [[Zbocze Bydgoskie|Zboczem Bydgoskim]] należy do mikroregionu [[Miasto Bydgoszcz|Miasto Bydgoszcz Południowe]] (taras górny, ok. 66 m n.p.m)<ref name="ŚP">Środowisko przyrodnicze Bydgoszczy. Praca zbiorowa pod red. Józefa Banaszaka, Wydawnictwo Tanan. Bydgoszcz 1996</ref>.

'''Historycznie''' do obecnej jednostki urbanistycznej należy fragment gminy Wilczak włączonej do miasta w 1920 r. Zachodnia część gminy wyodrębniła się jako samodzielna jednostka urbanistyczna [[Jary (osiedle w Bydgoszczy)|Jary]], zaś część południowo-zachodnia dawnej gminy Wilczak stanowi obecnie część [[Błonie (Bydgoszcz)|Błonia]]<ref name="LA">Licznerski Alfons: Rozwój terytorialny Bydgoszczy. [w:] Kronika Bydgoska II</ref>.

Nazwę osiedla legendy wiążą z [[wilk]]iem, a także z panem miejscowych włości zwanym ''Wilczkiem''. Legenda wspomina o dzierżawcy folwarku, który gości witał „Wilkiem”, to znaczy dużym pucharem (zwanym dawniej ''wilkom'' albo ''wilk'') pełnym ognistego napoju<ref name="KR">Kuczma Rajmund: Patroni bydgoskich ulic. Cz. 2, Południowe osiedla miasta. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy, Bydgoszcz 1997. ISBN 83-90-3231-2-5</ref>. Nazwa nawiązuje również do legendy, którą wydał w 1935 roku redaktor Wincenty Sławiński w zbiorze pt. „''Babia Wieś, z legend podmiejskich starej Bydgoszczy''”. W tej pracy zamieścił także legendę: „''Skąd się nazwa Wilczak wzięła''”. Mianowicie mieszkający tu stary rycerz ze swymi synami i gromadą pachołków zatrzymywał wozy kupców krzyżackich sunące z [[Kujawy|Kujaw]] na zachód, a mijające [[Bydgoszcz]]. Zawracał je, aby mieszczanie korzystali z darów tej ziemi. Od imienia zaś wilka jakie przylgnęło do niego i jego pomocników z czasem i jego drewniane grodzisko i okolicę '''Wilczakiem''' nazwano<ref>[http://www.bydgoszcz.pl/miasto/poznaj_miasto/legendy.aspx?page=8 Oficjalny Serwis Bydgoszczy – Legendy i przypowieści dotyczące miasta Bydgoszcz]</ref>.

W 1970 r. Wilczak zamieszkiwało 7,4 tys. osób, 20 lat później – 5,2 tys.<ref name="RB">Rogalski Bogumił: Charakterystyka i niektóre uwagi do miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta Bydgoszczy. [w:] [[Kronika Bydgoska]] XVI</ref> W kolejnych latach liczba mieszkańców spadała: w 1998 r. wynosiła 4,7 tys. osób, w 2007 – 4,4 tys., a w 20102012 r. – 4,2 tys.<ref name="LPR">Lokalny Program Rewitalizacji dla miasta Bydgoszczy na lata 2007-2015</ref>.