Joy Division: Różnice pomiędzy wersjami

|zdjęcie =JoyDivision_logoJoyDivision logo.png

Ostatecznie nowo powstały zespół został nazwany ''Warsaw'' – na cześć piosenki [[David Bowie|Davida Bowie]] [[Warszawa (utwór)|''Warszawa'']] z płyty ''Low'' ([[1977]]). Na pierwszych próbach i koncertach grupa występowała w składzie: [[Ian Curtis]] ([[śpiew]]), [[Bernard Sumner]] ([[gitara]]), [[Peter Hook]] ([[gitara basowa]]) i [[Steve Brotherdale]] ([[perkusja]]). Szybko jednak zadecydowano o odsunięciu Brotherdale'a, a na jego miejsce znaleziono [[Stephen Morris|Stephena Morrisa]] i kontynuowano próby. W pewnym momencie stało się jasne, że ''Warsaw'' nie będzie zwykłym [[punk]]owym zespołem – zadecydowały o tym niesamowite brzmienie gitary basowej oraz sterylna perkusja. Zespół stał się wkrótce słynny w okolicy z powodu dziwnych zachowań muzyków podczas koncertów – chory na [[Padaczka|epilepsję]] [[Ian Curtis]] często w szokujący sposób zabawiał publiczność, a i czasami zdarzały się mu ataki choroby podczas występów, podobnie niekonwencjonalnie zachował się [[Bernard Sumner]] – podczas jednego z koncertów wołał do publiczności ''"Czy zapomnieliście o [[Rudolf Hess|Rudolfie Hessie]]?"'' W tym okresie grupa zmuszona była jednak zmienić nazwę – okazało się, że w [[Londyn]]ie istnieje zespół o podobnej nazwie: [[Warsaw Pakt]]. Zainteresowany historią wokalista wybrał nową nazwę nawiązującą do opisanej w książce [[Yehiel De-Nur]] pt. ''[[Dom Lalek]]'' wyselekcjonowanej grupy więźniarek [[Obozy niemieckie 1933-1945|niemieckiego obozu koncentracyjnego]] [[Auschwitz-Birkenau]] z czasów [[II wojna światowa|II wojny światowej]] zmuszanych do świadczenia usług seksualnych – ''Joy Division'' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Freudenabteilung''). Wszystko to spowodowało, że Joy Division niesłusznie oskarżano o [[Narodowy socjalizm|nazizm]], a zespół, który z założenia unikał wywiadów i zdjęć, nie mógł się przed tymi zarzutami nawet bronić.

Pierwszą szerszą wzmianką o zespole był nekrolog Curtisa – "wokalisty jednej z najbardziej obiecujących grup brytyjskich" – opublikowany jesienią [[1980]] r. w miesięczniku "Jazz – Magazyn Muzyczny". Rok później prezenter radiowy [[Marek Garztecki]] nadał w PR IV płytę "Closer" w całości. Popularność grupy nastąpiła jednak po pierwszych sukcesach [[New Order]]. W styczniu [[1983]] r. [[Jerzy Rzewuski]] grał już ich płytę "Movement", a w kwietniu [[Piotr Kaczkowski]] – płytę "Power, Corruption & Lies". Wówczas opublikowano już pierwszy dłuższy tekst o Joy Division -– zrobił to [[Roman Rogowiecki]] w "Gazecie Młodych". W lipcu [[1983]] r. [[Marek Niedźwiecki]] pierwszy raz zagrał w [[Polskie Radio|Polskim Radiu]] sławny utwór "Love Will Tear Us Apart". Stało się to w Liście Przebojów Programu Trzeciego przy okazji omawiania zestawienia niezależnych przebojów wszech czasów według słuchaczy audycji [[John Peel (prezenter)|Johna Peela]]. Jesienią [[1983]] r. o zespole pisał tygodnik ''[[Razem]]'', drukując najpierw tekst [[Kamil Sipowicz|Kamila Sipowicza]], a potem hasło z (niedokończonej) "Encyklopedii rocka lat 70.", którą ogłaszał [[Krzysztof Domaszczyński]]. W grudniu [[1983]] r. obie płyty studyjne przedstawili dzień po dniu [[Piotr Kaczkowski]] i [[Roman Rogowiecki]]. W [[1984]] r. powtarzał je [[Marek Wiernik]] w cyklu "Cały ten rock", a w lutym [[1985]] r. nadał zestaw ''Still''. Wówczas pojawiła się też polska odmiana "zimnej fali" w postaci np. grup [[Madame (grupa muzyczna)|Madame]], [[Made in Poland (grupa muzyczna)|Made in Poland]], [[Nosferatu (grupa muzyczna)|Nosferatu]], [[Rendez-Vous]], [[Odłam (grupa muzyczna)|Odłam]] i [[Variété]]. W sierpniu [[1986]] roku utwór "Love Will Tear Us Apart" nagrał gdański zespół [[Sni Sredstvom Za Uklanianie]], w którym śpiewał [[Tymon Tymański|Ryszard "Tymon" Tymański]]. Na potrzeby tej sesji przyjęli nazwę [[Zanemecke Boksere Beograd]]. Przeróbkę tę emitowano w radiowej "Trójce" [[11 czerwca]] [[1988]] r. (Wcześniej utwór "Disorder" grała podobno na koncertach [[Brygada Kryzys]].)

W listopadzie [[1985]] r. firma [[Tonpress]] wydała kolekcjonerski rarytas – siedmiocalowy singiel grupy [[New Order]]: "Blue Monday"/"Thieves Like Us", w czerwcu [[1986]] płytę "Low-Life", a trzy lata później także "Brotherhood". W grudniu [[1986]] natomiast ukazał singel Joy Division "Love Will Tear Us Apart"/"She's Lost Control", różniący się od wydań zachodnich. Obie studyjne płyty grupy w wydaniu [[Tonpress]]u pojawiły się na półkach sklepowych w [[1989]] r.: ''Closer'' w lutym, ''Unknown Pleasures'' w czerwcu. W marcu [[1989]] na antenie radiowej kilkakrotnie pojawił się zestaw ''Substance''. W maju 1990 r. w klubie "U Jacka" w [[Gdańsk]]u-Stogach odbyła się impreza "Ian Curtis Is Dead", podczas której przedstawiono m.in. materiał video ''[[Here Are The Young Men]]''. Natomiast w [[1992]] płyty zespołu opublikowała u nas na kompakcie firma "Sonic".

* [http://www.enkiri.com/joy/joy_division.html Joy Division -– The Eternal]