|
'''Ignacy Zelek''' (ur. [[1 stycznia]] [[1894]] w [[TuroszówkaTaroszówka|Turoszówcedziś w granicach administracyjnych Krosna]] - zm. [[12 maja]] [[1961]] w [[Toruń|Toruniu]]) - polski [[rzeźbiarstwo|rzeźbiarz]].
W latach [[1908]]1900 -1905 [[1912]] uczęszczał do Szkoły Ludowej w Gorlicach. W latach 1906 – 08 przebywał wraz z rodziną w Bustenarii na Nizinie Wołoskiej w Rumunii, w rejonie zagłębia naftowego. Będąc w Rumunii Ignacy uczęszczał w latach 1906 – 07 do niemieckiej szkoły Knaben und Madchen Volks Schule „Steaua Romana” w Bustenarii. Po powrocie w rodzinne strony uczył się w Cesarskolatach 1908 -11 w Cesarsko – Królewskiej Szkole Przemysłu Drzewnego w [[Kołomyja|Kołomyi]], nagdzie był słuchaczem wydzialewydziału rzeźby. Następnie studiował na [[Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie|Akademii Sztuk Pięknych]] w [[Kraków|Krakowie]] w pracowni [[Konstanty Laszczka|Konstantego Laszczki]], gdzie od początku należał do wyróżniających się studentów.Tu uczył się przez siedem semestrów, z przerwą wojenną i odbywaniem służby wojskowej.
Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] Ignacy Zelek zgłosił się ochotniczojako ochotnik do legionówformowanych [[Józefprzez Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]], brałlegionów i służył w nich od 6 sierpnia 1914 r. do 15 marca 1917 r. Brał m. in. udział w walkach na froncie austriacko- – rosyjskim. W 1916 r. przebywał w szpitalu w Pradze, zagdyż cow czasie działań wojennych został późniejpostrzelony w kolano. Podczas tego pobytu uczęszczał jako ekstern do pracowni rzeźby monumentalnej Josefa Vaclava Myslbeka w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Po wojnie został odznaczony Medalem Niepodległości. Po powrocie do Krakowa kontynuował przerwaną naukę na ASP.
W roku [[1920]] zdecydował się na wyjazd do Torunia, tu poznał zamieszkałego również od niedawna w Toruniu rzeźbiarza Wojciecha Aleksandra Durk pochodzącego z Małopolski. Wspólnie z nim założył wkrótce pracownie „Rzeźba” mieszczącą się, przy ul. Sukienniczej 2+4. Obaj artyści na początku 1921 roku wstąpili do Konfraternii Artystów, którą założył Julian Fałat. Pracownia przy ul. Sukienniczej, prowadzona wspólnie z Wojciechem Durkiem, istniała do 1923 roku. Od 1923 do 1935 Zelek posiadał pracownię przy ul. Reja 6. Durek natomiast pozostał w Toruniu do czerwca 1925 r. , jednakże artyści aż do śmierci utrzymywali kontakty zarówno zawodowe jak i przyjacielskie. W 1935 r. przeprowadził się na ul. Mickiewicza 109, gdzie otworzył dwie pracownie.
Podczas krótkiego pobytu w [[Praga|Pradze]] w [[1916]] r. studiował eksternistycznie na praskiej Akademii w pracowni rzeźby monumentalnej prof. [[Josef Václav Myslbek|Josefa Vaclava Myslbeka]]. Po powrocie do Krakowa kontynuował przerwaną naukę na ASP.
W roku [[1920]] zdecydował się na wyjazd do Torunia, razem z rzeźbiarzem Wojciechem Aleksandrem Durkiem. Do [[1930]] roku prowadzili oni wspólną pracownię rzeźbiarską przy ul. Sukienniczej. Specjalizowali się w rzeźbie religijnej oraz portretowej. Po 1930 roku Ignacy Zelek stworzył własną pracownię przy ul. Reja.
Większość prac rzeźbiarskich Ignacego Zelka została zniszczona w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Po wojnie tworzył niewiele, głównie w drewnie i na zamówienia kościelne. ▼
▲Większość prac rzeźbiarskich Ignacego Zelka została zniszczona w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Po wojnie tworzyłpracował niewiele,przeważnie główniena wzlecenia drewniekościelne igłównie na zamówienia kościelneWybrzeżu.
===Ważniejsze realizacje===
* Ołtarz polowy przy kościele garnizonowym św. Katarzyny w Toruniu i ołtarz główny tamże
* Ołtarz Matki Boskiej w południowej nawie kościoła Św. Ducha w Toruniu (zmieniony)
* pomnik Zwycięstwa w [[Wąbrzeźno|Wąbrzeźnie]]
* Model pomnika ku czci pomordowanych w [[Łasin]]ie (niezatwierdzony), ale zrealizowany
* Rzeźby ogrodu biskupiego w [[Pelplin]]ie (niezachowane)
<gallery>
===Bibliografia===
M. Sydow, W pracowni rzeźbiarza, [w:] Słowo Pomorskie, 31. 03. 1934, nr 74, s. 3;
E. Lewandowska, Konfraternia Artystów w Toruniu, [w:] Zeszyty Naukowe UMK. Nauki humanistyczno –społeczne, 1968, z. 28, s. 61 – 118;
Poklewski J., ''Ignacy Zelek (1894-1961), rzeźbiarz.'' (w:) Artyści w dawnym Toruniu, PWN 1985, str. 177-182.
| 