Iliada: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
Iliada powstała jako tekst niepisany przeznaczony do recytacji,zatem Homer ją stworzył,a nie pisał.
Linia 12:
Niezależnie od historyczności samego Homera, przypisywane mu utwory są dziełem [[aojda|aojdów]], wędrownych śpiewaków w rodzaju takich bohaterów homerowych jak [[Femios]] czy [[Demodokos]]. Imię Homera może być imieniem znaczącym (jak zazwyczaj imiona greckie, nie może to więc być silny argument przeciw jego historyczności) – utworzonym od przyrostka ''hom'' („razem”) i czasownika ''aro, ararisko''; w całości oznacza więc ono składacza wierszy.
 
Od XVIII wieku samo istnienie Homera podawano w wątpliwość. Sami starożytni początkowo przypisywali mu autorstwo bardzo wielu innych niż ''Iliada'' i ''Odyseja'' eposów (tzw. eposów cyklicznych, np. ''[[Tebaida|Tebaidy]]''), poematów heroikomicznych (''[[Batrachomyomachia]]'', ''[[Margites]]'') i ''[[Hymny homeryckie|Hymnów homeryckich]]''. O wspólnym autorze ''Iliady'' i ''Odysei'' świadczy przede wszystkim jednolicie wysoki poziom artystyczny utworów (zwłaszcza w porównaniu z zachowanymi tylko we fragmentach, ale powszechnie uważanymi za dalekie od doskonałości ''Odysei'' i ''Iliady'' eposami cyklicznymi), jednolitość językowa i wersyfikacyjna obu dzieł, jednolitość przedstawionej kultury. Różnice treściowe między epopejami świadczące o różności autorów dotyczą przede wszystkim ujęcia znaczenia snów i wróżbiarstwa oraz stosunku do bogów, zwłaszcza Zeusa i Przeznaczenia. Bardzo odmienny jest też nastrój poematów: nie można jednak uważać tego za argument przeciw jedności autorstwa ''Iliady'' i ''Odysei'', różnice te spowodowane są bowiem przede wszystkim odmiennością ich tematyki. W starożytności istniał pogląd, że różnica nastroju poematów pochodzi stąd, że ''Iliadę'' Homer pisałstworzył w młodości, ''Odyseję'' na starość.
 
Od czasów [[Herodot]]a zaczęło utrwalać się przekonanie, że Homer jest autorem jedynie ''Iliady'' i ''Odysei''. Filolodzy aleksandryjscy napisali wiele studiów o Homerze – powstał wśród nich pogląd, że ''Iliadę'' i ''Odyseję'' napisały dwie różne osoby. Głoszących ten pogląd nazywano ''chorizontes'' – rozdzielającymi. Opierano się przy tym na wykazywaniu różnych niespójności w dziele Homera – jako jego surowy krytyk zasłynął już wcześniej [[Zoilos]].
Linia 22:
Samo powstanie „kwestii homeryckiej” czy też „sporu o Homera” miało źródło w oświeceniowej niechęci do autorytetu i w jego ogólnym dążeniu do gruntownej rewizji dawnych twierdzeń, na dobre wybuchł on jednak dopiero w XIX wieku, kiedy stał się jednym z podstawowych zagadnień filologii klasycznej. Powstały wtedy dziesiątki teorii o pochodzeniu eposów homerowych, często deprecjonujących ich wartość artystyczną, postrzegających je jako prymitywne, przypadkowe zbitki archaicznych pieśni. Do najbardziej znanych należą ''Erweiterungstheorie'' (teoria rozszerzania) [[Gottfried Hermann|Gottfrieda Hermanna]] i ''Liedertheorie'' [[Karl Lachmann|Karla Lachmanna]]. Według Lachmanna ''Iliada'' powstała z połączenia krótkich pieśni ludowych tworzonych ustnie, co ma tłumaczyć istniejące w niej sprzeczności wewnętrzne. Według Hermanna poematy Homera uzyskały obecną postać na skutek długotrwałego dodawania do dawniejszej krótkiej pieśni nowych epizodów.
 
Współczesna nauka stoi na stanowisku, że „kwestii homeryckiej” nie da się rozstrzygnąć ostatecznie ze względu na brak wystarczającej ilości źródeł. Jest jednak pewne, że – inaczej niż to głosili badacze XIX-wieczni – oba utwory posiadają wyjątkowo spójną i nawet symetryczną konstrukcję. Uczonych, którzy przypisują obu poematom homeryckim jedność, nazywa się unitarystami; tych, którzy im odmawiają jedności i widzą w nich kompilacje, pluralistami – unitaryści stanowią obecnie znaczną większość. Różnice nastroju między ''Iliadą'' a ''Odyseją'' oraz szeroka zgoda, że ''Iliada'' jest utworem starszym, od czasów [[Pseudo-Longinos]]a dały pole przypuszczeniom, że ''IliadęIliada'' napisałstanowi Homermłodzieńcze wdzieło młodościHomera, zaś ''OdysejęOdyseja '',pochodzi gdyz byłokresu jużjego starystarości''.'' [[Robert Graves]] przypuszczał, że ''Iliadę'' napisał mężczyzna, ''Odyseję'' kobieta. Panuje także zgoda, że jej źródłami muszą być ludowe podania i pieśni, przekazywane przez pieśniarzy ([[aojda|aojdów]]) i recytowane przez [[rapsodowie|rapsodów]]. Mimo że poematy homeryckie są pierwszymi zachowanymi greckimi tekstami literackimi, nie wydaje się, by rzeczywiście były najstarszymi – uczeni są zgodni, że ze względu na ich artystyczną kunsztowność musiały je poprzedzać długie lata rozwoju literatury niepisanej. Także sami Grecy nie widzieli w Homerze pierwszego poety – w mitach przechowały się informacje o poetach wcześniejszych, z których najbardziej znanym jest [[Orfeusz]]. Nie zachowały się natomiast żadne teksty literackie kultury mykeńskiej – tabliczki zapisane po grecku pismem linearnym to niemal wyłącznie rachunki gospodarcze.
 
''Iliada'' powstała jako tekst niepisany. Od dawna dziwiło, jak można tworzyć i zachowywać jedynie w pamięci tak długi utwór. Dlatego też duże uznanie zdobyły XX-wieczne badania nad [[tradycja oralna|literaturą oralną]] – według badań [[Milman Parry|Milmana Parry’ego]] i [[Alfred Lord|Alfreda Lorda]] w wielu tradycjach literatury oralnej śpiewak przedstawiający utwór literacki nie ma w pamięci gotowej formy utworu, ale za każdym razem odtwarza go inaczej, korzystając z szeregu gotowych formuł. Tłumaczy to typowe cechy formalne ''Iliady'' i ''Odysei'', zwłaszcza retardacje, rozbudowane porównania i stałe epitety – są one, obok fragmentów wyuczonych na pamięć „klockami”, z których śpiewak buduje epopeję w czasie śpiewania lub które dają mu czas na budowanie narracji w czasie występu. Zarazem badana przez Parry’ego i Lorda epika ludowa odznacza się znaczną niezmiennością wielu podstawowych elementów nawet w ciągu wielu pokoleń.