Sosna zwyczajna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 195.128.118.119 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 89.70.141.83. |
Buforowy23 (dyskusja | edycje) podanie w NAWIASIE max. rozmiarów sosny w Puszczy Białowieskiej, strona jest już w kilku źródłach na Wikipedii, poza tym jest pod opieką BPN |
||
Linia 35:
[[Plik:Pinus sylvestris stożki wzrostu 611.jpg|180px|thumb|left|Pęd z [[pąk]]ami]]
; Pokrój: Drzewo iglaste, zimozielone, [[korona drzewa|korona]] luźna, z konarami rosnącymi w pozornych okółkach (będących w rzeczywistości ciasnymi spiralami), początkowo stożkowata, z wiekiem staje się rozłożysta lub parasolowata, w zależności od warunków bytowania. Rosnące samotnie sosny mają rozłożyste, dosyć gęste korony. Rosnąc w zwarciu w skupiskach leśnych drzewa tracą dolne gałęzie i wykształcają prosty pień o wysokiej koronie. Sosny występujące na terenach nizinnych mają grubsze konary i korony lekko zaokrąglone, natomiast występujące na obszarach wyżynnych mają konary cieńsze i pokrój bardziej stożkowaty.
; [[Pień]]: Przeciętnie osiąga wysokość 30 m, wyjątkowo rośnie do 40 m (najwyższe okazy w [[Puszcza Białowieska|Puszczy Białowieskiej]] osiągają wysokośc ponad 43m<ref>[http://drzewa.puszcza-bialowieska.eu/index.php5?dzial=sosna Puszcza Białowieska - Sosna]</ref>). Średnica pnia 0,5–1,2 m. [[Kora]] u podstawy pnia starych drzew jest szarobrązowa i gruba (ok. 10 cm), głęboko bruzdowana, w górnej części ma zabarwienie czerwonocynamonowe i łuszczy się cienkimi płatami.
; [[Liść|Liście]]: Igły szarozielone do niebieskozielonych, osadzone parami na krótkopędach, długości 3–5(7) cm, grubości 1–2 mm. Sztywne i twarde, zaostrzone, drobno piłkowane, skręcone dookoła swojej osi. U młodych drzew na szczytach pędów igły mogą występować po 3 lub 4 na krótkopędzie. Pozostają na drzewie od 3 do 6 lat.
; [[Kwiat]]y: Kwiaty męskie są jajowate o żółtym zabarwieniu, długości 5–8 mm, gęsto skupione u podstawy młodych pędów. Pojedynczy kwiat stanowią liczne pręciki osadzone na osi, każdy z dwoma pylnikami z wyrostkiem łącznikowym. Po przekwitnięciu kwiaty odpadają pozostawiając fragment pędu bez igieł. Kwiaty żeńskie, w postaci zielonkawych lub czerwonawych łusek zebranych w stojące, szyszeczkowate [[kwiatostan]]y, wyrastają na końcach młodych pędów. Łuski okrywowe są przyrośnięte do grzbietów znacznie większych łusek nasiennych.
| |||