Stanisław Cejrowski: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Życiorys ==

 

 

Na początku lat 60. utworzył w [[Elbląg]]u klub jazzowy ''El-Club'' przy Galerii El. W 1964 zorganizował tam pierwszy na świecie [[Międzynarodowy Konkurs Kopert Płyt Jazzowych]], do jury zaprosił kilka osobistości ze świata jazzu, m.in. [[Lubomir Doruzka|Lubomira Doruzkę]] z Czechosłowacji, [[Roman Waschko|Romana Waschko]] i [[Jan Byrczek|Jana Byrczka]] z [[Polska Federacja Jazzowa|Polskiej Federacji Jazzowej]]. Gdy w 1965 Federacja uzyskała koncesję Ministerstwa Kultury, Cejrowski stanął na czele Biura Koncertowego, które zostało niebawem przekształcone w Agencję Koncertową. Był też razem z Janem Byrczkiem organizatorem kolejnych festiwali [[Jazz Jamboree]], na których w latach 70. występowały największe gwiazdy – jak np. [[Charles Mingus]], [[Elvin Jones]], [[McCoy Tyner]] – 1974, [[Stan Getz]] – 1978, [[Benny Goodman]] – 1976, [[Sonny Rollins]] i big bandy prowadzone przez takich muzyków jak [[Woody Herman]] – 1976, 1977 i 1979, [[Stan Kenton]] – 1976, [[Duke Ellington]] – 1977, [[Buddy Rich]] – 1977, [[Clark Terry]] – 1978, [[Thad Jones]] i [[Mel Lewis]] – 1978 itd.

W końcu lat 70. był pomysłodawcą muzycznego tryptyku z okazji [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1980|Igrzysk Olimpijskich w Moskwie]]<ref>Jerzy Janiszewski. Budka Suflera Story, odc. 20. „Kurier Lubelski”, 12 kwietnia 1985.</ref>. W ramach tryptyku zostały nagrane trzy płyty: ''[[Na brzegu światła]]'' zespołu [[Budka Suflera]], ''[[Droga ludzi]]'' zespołu [[Skaldowie]] oraz ''[[Żagiel Ziemi]]'' zespołu [[Breakout]].

 

 

Zmarł nagle, podczas wizyty u rodziny<ref>[http://www.tv.elblag.pl/0,3436-14_kwietnia_2009_-_fizyk__ktory_kochal_jazz.html].</ref>.

 

{{DEFAULTSORT:Cejrowski, Stanisław}}

[[Kategoria:Polscy menedżerowie muzyczni]]

[[Kategoria:Urodzeni w 1939]]