Karl Friedrich Schinkel: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Kariera: + link wewn
Linia 51:
W [[1810]], dzięki protekcji Humboldta, Schinkel uzyskał nominację na stanowisko asesora budowlanego rządu pruskiego (niem. ''Geheimer Oberbauassessor'') a jego głównym zadaniem była ocena państwowych projektów budowlanych według kryteriów estetyki i sztuki. Schinkel zajął się również sporządzaniem własnych projektów architektonicznych (wówczas powstały m.in. Petrikirche (1810), nagrobek dla królowej [[Luiza Pruska|Luizy Pruskiej]] (1810), pomnik ku czci poległych w wojnach [[VI koalicja antyfrancuska|VI koalicji antyfrancuskiej]] (1814)) i malarskich (m.in. ''Gotische Klosterruine und Baumgruppen'' (1809), ''Gotische Kirche hinter Bäumen'' (1810), ''Gotische Dom am Wasser'' (1814), ''Mittelalterliche Stadt an einer Fluß'' (1815))<ref name="Biografia"/>.
 
W 1815, po śmierci [[Paul Ludwig Simons|Paula Ludwiga Simonsa]], Schinkel został nominowany na stanowisko tajnego radcy budowlanego (niem. ''Geheimer Oberbaurat'')<ref name="BBKL"/>, obejmując odpowiedzialność za wszelkie projekty budowlane na terenie Prus. W 1816 Fryderyk Wilhelm III zlecił Schinklowi przebudowę centrum Berlina, by uczcić zwycięstwo Prus nad Napoleonem<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Denham| imię = Scott D. |nazwisko2 =Kacandes | imię2 = Irene||nazwisko3 = Petropoulos| imię3 = Jonathan|url = http://books.google.be/books?id=Vd5fy43NPR8C&pg=PA231&dq=Karl+Friedrich+Schinkel&lr=&as_drrb_is=q&as_minm_is=0&as_miny_is=&as_maxm_is=0&as_maxy_is=&as_brr=3&as_pt=ALLTYPES&client=firefox-a&hl=en | tytuł = A user's guide to German cultural studies | wydawca = University of Michigan Press | miejsce = | rok = 1997| strony =231 | isbn = 0472066560 |język = en| data dostępu = 13 kwietnia 2009}}</ref>. W tym kontekście powstały [[Nowy Odwach]] (niem. ''Neue Wache'') czy ''Neues Schauspielhaus'' przy [[Gendarmenmarkt]].
 
Poza działalnością w ramach obowiązków państwowych, Schinkel zajmował się zleceniami prywatnymi, m.in. również od członków rodziny królewskiej. By podołać zobowiązaniom architektonicznym, zatrudniał swoich uczniów, m.in. [[Wilhelm Stier|Wilhelma Stiera]], [[Johann Heinrich Strack|Johanna Heinricha Stracka]], [[Friedrich August Stüler|Augusta Stülera]] czy [[Ludwig Persius|Ludwiga Persiusa]], którzy zajmowali się kierownictwem budów<ref name="Biografia"/>.