Kopalnia galmanu Leonidas w Sławkowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia: drobne redakcyjne |
→Historia: drobne redakcyjne |
||
Linia 13:
== Historia ==
Kopalnia "Leonidas" powstała w 1822 jako kopalnia rządowa w [[Dozorstwo Olkusko-Siewierskie|dozorstwie olkusko-siewierskim]], gdzie należała do do kopalń średniej wielkości. Usytuowana w paśmie wzgórz galmanowych ciągnących się od Sławkowa do [[Strzemieszyce Małe|Strzemieszyc Małych]], na wzgórzu [[Gieraska]], na zachód od założonej rok wcześniej prywatnej [[Kopalnia galmanu Kozioł w Sławkowie|kopalni "Kozioł"]]. W pobliżu niej powstała górnicza osada [[Zakawie]]. Obszar ten znany był już w XVII w. jako miejsce wydobycia [[Galena|galeny]]. Kopalnia "Leonidas" rozpoczęła działalność jako [[kopalnia głębinowa]]. W 1824 zatrudniała 56 górników i miała 11 szybów. Póżniej jednak wydobycie prowadzono przede wszystkim w odkrywce. W latach 1822–1826 w kopalni wydobyto 31 758 [[Korzec|korcy]] galmanu<ref>N. Gąsiorowaka-Grabowska, ''Z dziejów przemysłu w Królestwie Polskim, 1815–1918'', PWN 1965, s. 341.</ref>. [[Hieronim Hilary Łabęcki|H. Łabęcki]] szacuje ogólne wydobycie kopalni w latach 1822–1829 na 30 000 [[Kibel|kibli]]. W 1823 w kopalni pracował [[Józef Cieszkowski]], który pozostawił po sobie jej opis. Kopalnia "Leonidas" posiadała własną płuczkę galmanu pod nazwą "Bobrek" (
== Strefa ochronna ==
|