Jim Corbett: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
korekta linków, WP:SK |
||
Linia 2:
|dyscyplina = boks
|imię i nazwisko = James John Corbett
|imię i nazwisko org =
|grafika = James corbett 1890.jpg
|opis grafiki =
|pełne imię i nazwisko =
|pseudonim = Gentleman Jim
|kategoria wagowa = ciężka
Linia 13:
|data śmierci = [[18 lutego]] [[1933]]
|miejsce śmierci = [[Nowy Jork]]
|wzrost =
|masa ciała =
|styl walki = praworęczny
|klub =
|liczba walk = 25
|zwycięstwa = 16
|nokauty = 4
|poddania =
|decyzje =
|porażki = 4
|remisy = 3
|nieodbyte = 2
|data =
|medale =
|commons =
|www =
}}
'''Jim Corbett''', właśc. James John Corbett, [[pseudonim|pseud.]] Gentleman Jim (ur. [[1 września]] [[1866]] w [[San Francisco]], zm. [[18 lutego]] [[1933]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]) – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[boks]]er, pierwszy bokserski mistrz świata wagi ciężkiej, który zdobył ten tytuł walcząc w rękawicach.
Linia 41:
Jako mistrz świata Corbett był bardzo aktywny, stoczył aż 141 walk pokazowych. Raz też bronił swego tytułu – 25 stycznia 1894, spotykając się z championem Anglii Charleyem Mitchellem. Mitchell był asem w walce na gołe pięści i nie lubił rękawic. Corbett znokautował go już w 3 rundzie.
Tytuł światowy stracił Corbett 17 marca 1897, kiedy to został znokautowany w 14. rundzie przez [[Bob Fitzsimmons|Boba Fitzsimmonsa]] na ringu w [[Carson City]]. Początkowo górował nad challengerem, z czasem zaczął jednak zdradzać oznaki zmęczenia i w 14. rundzie Fitzimmons trafił go potężnym ciosem w [[Splot trzewny|splot słoneczny]]. Mistrz padł na deski i nie był w stanie się podnieść. Był całkowicie świadomy, ale nogi odmówiły mu posłuszeństwa i w takiej pozycji został wyliczony. Potem zabiegał o rewanż, ale Fitzimmons obawiał się go i unikał powtórnej walki, oddając wreszcie tytuł w ręce Jima Jeffriesa.
Jeffries był byłym uczniem i sparingpartnerem Corbetta. 11 maja 1900 w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]] doszło między nimi do pojedynku, który istotnie wyglądał jak starcie mistrza z uczniem. Corbett dał pokaz pięściarstwa, był szybszy od rywala i zadawał o wiele więcej ciosów. Tak walka wyglądała przez 22 rundy pojedynku zakontraktowanego na 25 rund. Przed 23. starciem Corbett miał powiedzieć do swych sekundantów: „No to teraz im pokażę, że umiem nie tylko tańczyć, ale również walczyć jak mężczyzna”. Bezskutecznie próbowano go od tego odwieść. W 23. rundzie wywiązała się wymiana ciosów, w wyniku której zdecydowanie słabszy fizycznie Corbett został znokautowany.
Linia 47:
Potem doszło między tymi rywalami do jeszcze jednej walki. 14 sierpnia 1903 w [[San Francisco]]. Tym razem jednak pojedynek nie był tak emocjonujący. Corbett miał już 37 lat i dawnej szybkości pozostało tylko wspomnienie. Jeffries szybko znalazł sposób na starego mistrza. W 10 rundzie Corbett został znokautowany. Ta walka zakończyła jego sportową karierę.
Był również zdolnym i lubianym aktorem, występował w teatrach na [[Broadway (teatr)|Broadwayu]]
W 1990 został wpisany do bokserskiej galerii sław (International Boxing Hall of Fame).
| |||