Chóry w Bydgoszczy: Różnice pomiędzy wersjami

Po decyzji [[Traktat wersalski|traktatu wersalskiego]] o włączeniu [[Bydgoszcz]]y do [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] (czerwiec 1919 r.), działacze ruchu śpiewaczego włączyli się aktywnie do organizacji polskich władz administracyjnych, gospodarczych, oświatowych i kulturalnych. 19 stycznia 1920 r., połączone chóry [[Towarzystwo Śpiewu "Halka" w Bydgoszczy|Towarzystwa Śpiewu „Halka”]], [[Towarzystwo Śpiewu "Moniuszko" w Bydgoszczy|Towarzystwa Śpiewu „Moniuszko”]] i [[Towarzystwo Śpiewu "Święty Wojciech" w Bydgoszczy|„Św. Wojciech”]] pod dyrekcją [[Franciszek Masłowski (organista)|Franciszka Masłowskiego]] uroczyście powitały wkraczające do miasta oddziały [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]].

W [[DwudziestolecieHistoria międzywojennePolski w Polsce(1918–1939)|dwudziestoleciu międzywojennym]], gdy możliwe było swobodne rozwijanie polskiego życia kulturalnego, powstało wiele nowych chórów. W 1924 r., do okręgu bydgoskiego należało 25 zespołów śpiewaczych – 12 w [[Bydgoszcz]]y, 2 w [[Fordon (dzielnica Bydgoszczy)|Fordonie]], 2 w [[Koronowo|Koronowie]], 2 w [[Solec Kujawski|Solcu Kujawskim]] oraz po jednym zespole w [[Byszewo (wieś w powiecie bydgoskim)|Byszewie]], [[Mrocza|Mroczy]], [[Lucim]]iu-[[Mąkowarsko|Mąkowarsku]], [[Łobżenica|Łobżenicy]], [[Nakło nad Notecią|Nakle]], [[Szubin]]ie i w [[Wyrzysk]]u. Po reorganizacji w 1924 r. w skład okręgu wchodziły chóry z miejscowości: [[Bydgoszcz]], [[Fordon (dzielnica Bydgoszczy)|Fordon]], [[Koronowo]], [[Lucim]]-[[Mąkowarsko]], [[Osielsko]] i [[Solec Kujawski]]. Do okręgu należały wówczas następujące zespoły śpiewacze: w Bydgoszczy – [[Towarzystwo Śpiewu "Święty Wojciech" w Bydgoszczy|„Św. Wojciech”]], [[Towarzystwo Śpiewu "Halka" w Bydgoszczy|„Halka”]], [[Towarzystwo Śpiewu "Moniuszko" w Bydgoszczy|„Moniuszko”]], [[Chór mieszany "Harmonia" w Bydgoszczy|„Harmonia”]], „Koło Śpiewackie Kolejarzy”, „Lira”, [[Towarzystwo Śpiewu "Lutnia" w Bydgoszczy|„Lutnia”]], „Lutnia” – Jachcice, „Chór Podchorążych”, [[Chór mieszany "Dzwon" w Bydgoszczy|„Dzwon”]] oraz „Św. Cecylia” i Koło Śpiewackie w [[Fordon (dzielnica Bydgoszczy)|Fordonie]], „Moniuszko” i „Dzwon” w [[Solec Kujawski|Solcu Kujawskim]], „Halka” [[Lucim]]-[[Mąkowarsko]], „Św. Cecylia” w [[Osielsko|Osielsku]] i „Św. Cecylia” w [[Koronowo|Koronowie]]. W 1938 r., w wyniku reformy administracyjnej, Bydgoszcz znalazła się na terenie [[Województwo pomorskie (II Rzeczpospolita)|województwa pomorskiego]], w związku z czym okręg bydgoski przeszedł z Wielkopolskiego do Pomorskiego Związku Śpiewaczego. Do 1939 r., liczba zespołów zmieniała się, gdyż niektóre zespoły zawieszały działalność oraz powstawały nowe. Przy niektórych Towarzystwach działały sekcje dramatyczne i zespoły instrumentalne. Działalnością artystyczną kierowało 69 [[dyrygent]]ów, m.in. [[Edmund Rezler]].

W obraz kulturalny [[Bydgoszcz]]y w [[DwudziestolecieHistoria międzywojennePolski w Polsce(1918–1939)|okresie międzywojennym]] wpisywały się także chóry niemieckie. Chóry te śpiewały głównie w czasie zebrań i spotkań towarzyskich organizacji i stowarzyszeń niemieckich, m.in. w ogrodzie i sali [[Pomorski Dom Sztuki w Bydgoszczy|Kasyna Cywilnego]] przy ul. Gdańskiej 20. W latach 1920-1939 działało pięć niemieckich chórów i dwa towarzystwa: muzyczne i śpiewacze. Najliczniejszym było Stowarzyszenie Śpiewu „''Liedertafel''” (zał. 1842, w latach 1902-1921 należące do [[Niemieckie Towarzystwo Sztuki i Nauki w Bydgoszczy|Niemieckiego Towarzystwa Sztuki i Wiedzy]]). Na [[Okole (osiedle w Bydgoszczy)|Okolu]] i [[Czyżkówko (osiedle w Bydgoszczy)|Czyżkówku]] działało Męskie Towarzystwo Śpiewu „''Kornblume''” (Bławatek). Także na Czyżkówku z gminą ewangelicką współpracował chór męski „''Germania''”. Rzemieślniczy chór „''Gutenberg''”, skupiał [[drukarz]]y i pracowników pokrewnych zawodów, zaś na wschodnich osiedlach miasta – [[Zimne Wody (osiedle w Bydgoszczy)|Kapuściskach Małych]], Dolnych i [[Siernieczek (osiedle w Bydgoszczy)|Siernieczku]] istniał chór „''Bromberg – Ost''”. Działalność muzyczną i śpiewaczą prowadziło Towarzystwo J.S. Bacha (niem. ''Bachverein'') oraz Koło Związku Śpiewaków i Śpiewaczek Niemieckich<ref name=BLM2>Pruss Zdzisław, Weber Alicja, Kuczma Rajmund: Bydgoski leksykon muzyczny. [[Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne]]. Bydgoszcz 2004, s. 392.</ref>.

* [[Chór Kameralny "Akolada"]] [[Bydgoska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy|Bydgoskiej Szkoły Wyższej]] – zał. 2002 r., dyr. dr [[Renata Szerafin-Wójtowicz]] [http://www.zchk-bydg.opoka.net.pl/III-OKPP/zespoly/akolada.html Strona]

* Chór „Canto” (1976-2001) – jeden z pierwszych bydgoskich, żeńskich chórów dziecięco-młodzieżowych, który zdobywał trofea na międzynarodowych festiwalach; powstał przy istniejącym w [[Pałac Młodzieży w Bydgoszczy|Pałacu Młodzieży]] Teatrze Pieśni, Poezji i Tańca; występował wspólnie z zespołami muzycznymi: [[Bajm]], [[Żuki (grupazespół muzycznamuzyczny)|Żuki]] oraz w spektaklach [[Opera Nova|Opery Nova]]; jego kontynuatorem jest chór „Mezza Voce” przy [[Pałac Młodzieży w Bydgoszczy|Pałacu Młodzieży]];

* Chór męski Państwowego Katolickiego Męskiego Seminarium Nauczycielskiego w Bydgoszczy (1920-1936) – założony przez [[Zygmunt Urbanyj|Zygmunta Urbanyi’ego]], jeden z wyróżniających się w Bydgoszczy w [[DwudziestolecieHistoria międzywojennePolski w Polsce(1918–1939)|okresie międzywojennym]] chórów szkolnych;