Kresowa Brygada Kawalerii: Różnice pomiędzy wersjami

W 1924 [[II Brygada Jazdy]] przemianowana została na [[2 Samodzielna Brygada Kawalerii|2 Samodzielną Brygadę Kawalerii]]. [[Brygada]] podlegała bezpośrednio dowódcy [[Okręg Korpusu Nr II|Okręgu Korpusu Nr II]]. [[Dowództwo]] brygady stacjonowało w [[Garnizon Równe|garnizonie Równe]], a od 1930 w [[Krzemieniec (miasto)|Krzemieńcu]]. Później przeniesiono je do garnizonu [[Brody (obwód lwowski)|Brody]]. W kwietniu 1937 brygada przemianowana została na Kresową Brygadę Kawalerii.

 

* Dowództwo Kresowej Brygady Kawalerii

* [[20 Pułk Ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego]] – [[Rzeszów]]

<gallery></gallery>

 

[[Plik:Armia lodz 1939.png|250px|right|thumb|Brygada walczyła w składzie Armii "Łódź"]]

[[Plik:Bitwa warta 1939.png|260px|right]]

Rankiem 3 września wyładowała się z transportu kolejowego pod [[Szadek|Szadkiem]] i wzmocniła obronę [[10 Dywizja Piechoty (II RP)|10 Dywizji Piechoty]], tworząc [[Grupa Operacyjna Sieradz|Grupę Operacyjną „Sieradz”]] gen. bryg. [[Franciszek Dindorf-Ankowicz|Franciszka Dindorfa-Ankowicza]]. 4 września rozpoczęła działania wojenne, atakując niemiecką 24 Dywizję Piechoty gen. por. Friedricha Olbrichta na zachód od miasta [[Warta (miasto)|Warta]]. Po pierwszym kontakcie z wrogiem wycofała się z niewiadomych przyczyn, odsłaniając północne skrzydło obrony Armii. W rezultacie dowództwo Brygady przejął płk dypl. [[Jerzy Grobicki]]. Następnego dnia broniła linii rzeki [[Warta|Warty]], walcząc pod [[Sieradz]]em. W tym czasie do Brygady dołączył 1 Pułk Kawalerii KOP, który wcześniej walczył nad Wartą. Brygada oskrzydlona przez nieprzyjaciela odeszła do rejonu [[Szadek|Szadka]], a następnie nad rzekę [[Ner]] i do rejonu [[Chlebów (województwo łódzkie)|Chlebowa]]. 7 września Brygada zaczęła odchodzić znad Neru na pozycję pod [[Zgierz]]em do osłony 10. Dywizji Piechoty. Mając przed sobą Niemców, przedarła się śmiałym atakiem przez szosę [[Aleksandrów Łódzki|Aleksandrów]]–[[Ozorków]] i wieczorem przeszła do lasów w rejonie [[Emilianów|Emilianowa]]. Następnie dołączyła do kolumn 10. Dywizji Piechoty, odchodzącej na [[Głowno]]. 8 września podczas odwrotu i ataków wroga jej pododdziały pogubiły się i Brygada poszła w rozsypkę. Resztki Brygady 10 września przeprawiły się przez [[Wisła|Wisłę]] pod [[Otwock]]iem i za rzeką przeszły do obrony. Następnie weszły w skład [[Front Północny (1939)|Frontu Północnego]] gen. dyw. [[Stefan Dąb-Biernacki|Stefana Dęba-Biernackiego]] i brały udział w [[bitwa pod Tomaszowem Lubelskim|bitwie pod Tomaszowem Lubelskim]], gdzie zostały rozbite i skapitulowały. Natomiast 1 Pułk Kawalerii KOP i [[22 Pułk Ułanów Podkarpackich|22 Pułk Ułanów]] weszły w skład Grupy Operacyjnej Kawalerii gen. bryg. [[Władysław Anders|Władysława Andersa]], którą osłaniały od strony Wisły w czasie działań na [[Mińsk Mazowiecki]]. W czasie przebijania się na południe do granicy węgierskiej zostały rozbite wraz z pozostałymi oddziałami Grupy Operacyjnej Kawalerii 26 września w walkach pod [[Sądowa Wisznia|Sądową Wisznią]].

 

* Dowództwo i sztab:

** dowódca Brygady – płk [[Stefan Hanka-Kulesza]] (do [[4 września]]), następnie płk dypl. [[Jerzy Grobicki]]