Wikipedia

Jordi Arrese: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Mateusz.bot (dyskusja | edycje)
15 009 edycji
m usunięcie zbędnego znacznika
poprawa artykułu
Linia 1:
{{Tenisista infobox
|nazwa = Jordi Arrese
|grafika =
|opis grafiki =
|państwo = ESP
|miejsce zamieszkania = [[Barcelona]]
|data urodzenia = 29 sierpnia 1964
|miejsce urodzenia = Barcelona
|wzrost = 175 cm
|masa_ciała = 64 kg
|gra = praworęczna, jednoręczny backhand
|status profesjonalny = 1982
|zakończenie kariery = 1996
|trener =
|S turnieje = 6
|S ranking = 23 <small>(4 listopada 1991)</small>
|S AO = 2R (1990)
|S RG = 3R (1985, 1987, 1990, 1993)
|S WM = 1R (1991)
|S US = 1R (1990, 1992)
|D turnieje = 4
|D ranking = 62 <small>(14 sierpnia 1995)</small>
|D AO = 1R (1990)
|D RG = 2R (1987, 1995, 1996)
|D WM =
|D US =
|commons =
|www =
}}
{{Medalista infobox
|medale =
{{Medalista infobox/reprezentacja|ESP}}
{{Medalista infobox/nagłówek|IO}}
{{Medalista infobox/IO|L|Barcelona|1992|tenis ziemny|srebro|(gra pojedyncza)}}
}}
'''Jordi Arrese i Castañé''' (ur. [[29 sierpnia]] [[1964]] w [[Barcelona|Barcelonie]]) – [[hiszpania|hiszpański]] [[tenis]]ista, reprezentant w [[hiszpaniaPuchar Davisa|hiszpańskiPucharze Davisa]], wicemistrzsrebrny medalista [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992|olimpijskiigrzysk olimpijskich z Barcelony (1992)]].
 
== Kariera tenisowa ==
Jego kariera w tenisie zawodowym przypadła na lata [[1982]]-[[1996]]. W listopadzie [[1991]] zajmował najwyższą pozycję w rankingu światowym w karierze - 23.; w rankingu deblowym najwyżej był u schyłku kariery, na pozycji nr 62 w sierpniu [[1995]]. Wygrał łącznie 6 turniejów najwyższej rangi (Grand Prix albo ATP World Tour) w singlu i 4 w deblu. Specjalizował się w grze z głębi kortu, jego ulubioną nawierzchnią - jak większości Hiszpanów - była mączka ceglana.▼
Kariera zawodowa Arrese przypadła na lata 1982–1996.
 
▲Jego kariera w tenisie zawodowym przypadła na lata [[1982]]-[[1996]]. W listopadzie [[1991]] roku zajmował najwyższą pozycję w rankingu światowym w karierze -– 23.; w rankingu deblowym najwyżej był u schyłku kariery, na pozycji nr 62. w sierpniu [[1995]] roku. Wygrał łącznie 6 turniejów najwyższej rangi (Grand[[Association Prixof alboTennis Professionals|ATP World Tour)]] w singlugrze pojedynczej i 4 w deblugrze podwójnej. Specjalizował się w grze z głębi kortu, jego ulubioną nawierzchnią - jak większości Hiszpanów - byłabyło mączkapodłoże ceglanaziemne.
W [[1986]] był w półfinale turnieju w Nicei. W [[1987]] w drodze do III rundy (1/16 finału) w [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowym]] [[French Open]] wyeliminował czołowego gracza [[Stany Zjednoczone|amerykańskiego]], [[Brad Gilbert|Brada Gilberta]]. W [[1988]] dotarł do półfinału prestiżowego turnieju w Hamburgu (otwarte mistrzostwa Niemiec), rok później był w półfinale w Rzymie (otwarte mistrzostwa Włoch) oraz po raz pierwszy w finale (Madryt). W lutym 1989 debiutował w reprezentacji [[Puchar Davisa|daviscupowej]] w meczu (zwycięskim) z [[Meksyk]]iem, wygrał jeden mecz w grze pojedynczej (jeden także przegrał). Był także w reprezentacji Hiszpanii w [[Drużynowy Puchar Świata (tenis)|Drużynowym Pucharze Świata]].▼
 
▲W [[1986]] roku był w półfinale turnieju w [[Nicea|Nicei]]. W [[1987]] roku w drodze do III3 rundy (1/16 finału) w [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowym]] [[French Open]] wyeliminował czołowego gracza [[Stany Zjednoczone|amerykańskiego]], [[Brad Gilbert|Brada Gilberta]]. W [[1988]] roku dotarł do półfinału prestiżowego turnieju w Hamburgu[[Bet-at-home (otwarte mistrzostwa Niemiec)Open|Hamburgu]], rok później był w półfinale w Rzymie[[Internazionali (otwarteBNL mistrzostwa Włoch)d'Italia|Rzymie]] oraz po raz pierwszy w finale, (w [[Madryt)|Madrycie]]. W lutym 1989 roku debiutował w reprezentacji [[Pucharw Pucharze Davisa|daviscupowej]] w meczu (zwycięskim) z [[Meksyk]]iem,. Arrese wygrał jeden mecz w grze pojedynczej (oraz jeden także przegrał). Był także w reprezentacji Hiszpanii w [[Drużynowy Puchar Świata (tenis)|Drużynowym Pucharze Świata]].
W [[1990]] w barwach narodowych w Drużynowym Pucharze Świata odniósł cenne zwycięstwa nad [[Boris Becker|Beckerem]] i ponownie B. Gilbertem. Wygrał pierwsze turnieje najwyższej rangi - w San Remo i Pradze. Także dwa turnieje wygrał w kolejnym sezonie (Madryt i brazylijskie Buzios). Trzy dalsze finały - Genua, Hilversum (w ćwierćfinale pokonał przyszłego mistrza kortów ziemnych [[Thomas Muster|Mustera]]) i Ateny (porażka w finale z [[Sergi Bruguera|Bruguerą]]) - zapewniły mu najwyższe miejsce w karierze w rankingu światowym.
 
W 1990 roku Hiszpan wygrał pierwsze turnieje ATP World Tour – w [[San Remo]] i [[Prague Open|Pradze]]. Także dwa turnieje wygrał w kolejnym sezonie (Madryt i brazylijskie Búzios). Trzy dalsze finały – [[Hypo Group Tennis International|Genua]], [[Dutch Open Tennis|Hilversum]] i [[Athens International|Ateny]] – zapewniły mu najwyższe miejsce w karierze w rankingu światowym.
Sezon [[1992]] przyniósł mu jeden z największych sukcesów w karierze. Dotarł do finału gry pojedynczej na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992|igrzyskach olimpijskich]] w rodzinnej Barcelonie. W ostatnim meczu turnieju nie sprostał po dramatycznej walce Szwajcarowi [[Marc Rosset|Rossetowi]] 6:7, 4:6, 6:3, 6:4, 6:8. W tym samym sezonie wygrał piąty turniej w karierze - w Atenach (finałowy przeciwnik Bruguera poddał mecz z powodu kontuzji) oraz dotarł do finału w Hilversum. Po raz drugi i ostatni wystąpił także w reprezentacji w Pucharze Davisa - zdobył punkt w pojedynku o pozostanie w Grupie Światowej Pucharu z [[Izrael]]em.▼
 
▲SezonW sezonie [[1992]] przyniósłArrese muodniósł jeden z największych sukcesów w karierze. Dotarł do finału gry pojedynczej na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992|igrzyskach olimpijskich]] w rodzinnej Barcelonie. W ostatnim meczu turnieju nie sprostał po dramatycznej walce Szwajcarowi [[Marc Rosset|Marcowi Rossetowi]] przegrywając 6:7, 4:6, 6:3, 6:4, 6:8. W tym samym sezonie wygrał piąty turniej w karierze -– w Atenach (finałowy przeciwnik Bruguera poddał mecz z powodu kontuzji)– oraz dotarł do finału w Hilversum. Po raz drugi i ostatni wystąpił także w reprezentacji w Pucharze Davisa -– zdobył punkt w pojedynku o pozostanie w Grupiegrupie Światowejświatowej Pucharu zprzeciwko [[Izrael]]emowi.
W [[1993]] wygrał ponownie turniej w Atenach (pokonał w finale [[Alberto Berasategui|Berasategui]]). W kolejnych latach nie odnosił już większych sukcesów w grze pojedynczej, docierając nadal najdalej do ćwierćfinałów i półfinałów dużych turniejów. Był m.in. półfinalistą w Umagu [[1994]] oraz ćwierćfinalistą w Barcelonie, Atlancie, Pinehurst (pokonał w I rundzie słynnego Szweda [[Mats Wilander|Wilandera]]), Porto, Umagu i Bukareszcie (w I rundzie pokonał Australijczyka [[Mark Philippoussis|Philippoussisa]]) 1995. W 1995 wygrał turniej niższej rangi (challenger) w [[Poznań|Poznaniu]].
 
W 1993 roku Hiszpan ponownie triumfował w Atenach. W kolejnych latach nie odnosił już większych sukcesów w grze pojedynczej, docierając nadal najdalej do ćwierćfinałów i półfinałów turniejów.
W [[1996]] zakończył karierę. W ostatnim występie w Wielkim Szlemie na French Open uległ w I rundzie [[Goran Ivanišević|Ivanisevicowi]]. Na turnieju w Hamburgu przegrał po zaciętej walce ([[tie-break]] w decydującym secie) mecz I rundy z Hiszpanem [[Roberto Carretero]], który został potem sensacyjnym triumfatorem całych mistrzostw Niemiec.
 
Nie zerwał kontaktów z tenisem po zakończeniu kariery, od [[2003]] roku był kapitanem reprezentacji w Pucharze Davisa. W [[2004]] roku poprowadził zespół do zdobycia Pucharutrofeum, ale rok później, po znacznie mniej udanym sezonie (Hiszpanie przegrali w I1 rundzie kolejnej edycji rozgrywek, a dalsze prawo gry w Grupiegrupie Światowejświatowej uzyskali dopiero po zaciętymzwycięskich meczu zbarażach [[Włochy|Włochami]]) został zwolniony z funkcji kapitana przez federację krajową federację.
 
'''Sukcesy w grze podwójnej:'''
Linia 35 ⟶ 65:
** Porto 1995
 
== Linki zewnętrzneBibliografia ==
{{Profile tenisowe|m|data=8 października 2014}}
* {{ATP profil|A034}}
* {{cytuj stronę| url = http://www.sports-reference.com/olympics/athletes/ar/jordi-arrese-1.html |tytuł = Jordi Arrese Biography and Olympic Results | opublikowany = sports-reference.com | język = en | data dostępu = 8 października 2014}}
* {{Davis Cup profil|10000057}}
 
{{Medaliści olimpijscy w tenisie ziemnym (gra pojedyncza)}}
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Jordi_Arrese”