Albert Kesselring: Różnice pomiędzy wersjami

|commons =

}}

 

== Okres do II wojny światowej ==

W latach 1942–1943 dowodził lotnictwem we wschodniej części Morza Śródziemnego. Pod koniec 1942 otrzymał specjalny rozkaz od [[Adolf Hitler|Hitlera]] nakazujący mu przejąć odpowiedzialność za dostarczanie transportów do [[Afryka Północna|Afryki Północnej]].

 

 

[[29 dywizja grenadierów SS (1. włoska)|29 dywizja grenadierów pancernych]] zajęła pozycję na południu, by bronić przesmyku Catrovillari. Do Kalabrii przerzucono także [[26 dywizja grendierów SS|26 dywizję pancerną]] która swoje [[czołg]]i pozostawiła w Rzymie na wypadek buntu Włochów. 16 dywizję natomiast umieszczono w okolicy [[Salerno]]. 27 lipca Kesselring wydał rozkaz o ewakuacji wojsk niemieckich z [[Sycylia|Sycylii]].

9 września wojska aliantów rozpoczęły przeprowadzanie desantu w okolicach [[Salerno]]. Tego też dnia trzy bataliony [[Rangersów]] zdobyły przełęcz [[Chiunzi]], jednostki brytyjskie natomiast wylądowały w okolicach przełęczy [[Vietri]]. Oddziały Kesselringa błyskawicznie rozpoczęły działania bojowe, dzięki czemu Brytyjczycy zatrzymali się na przełęczy [[La Molina]]. Tego też dnia włoska marynarka wojenna przyłączyła się do [[alianci|aliantów]] i wspólnymi siłami zajęto [[Tarent]] (operacja [[Slapstick|„Slapstick”]]). 11 września Kesselring wydał rozkaz by LXXVI Korpus pancerny powstrzymujący 8 Armię brytyjską skierował część swych oddziałów na Salerno. 17 września Vietinghoff zgodnie z niemiecką tradycją, by zamaskować swój odwrót, ponownie zaatakował. Zatem oddziały Kesselringa rozpoczęły przemieszczać się ku północy kraju.

 

 

2 grudnia brytyjski X Korpus i amerykański II korpus podjęły atak na teren broniony przez 15 dywizję pancerną. Bitwę tę nazwano „[[Rain Coat]]”, gdyż polegała na uciążliwych wspinaczkach żołnierzy. Dopiero 3 grudnia Brytyjczykom udało się osiągnąć szczyt [[Monte Camino]]. Od strony [[Morze Adriatyckie|Adriatyku]] sytuacja też nie wyglądała najlepiej. Po zdobyciu [[Bari]], [[Brindisi]] i lotniska w [[Foggii]] (27. 09) 8 Armia dotarła do rzeki [[Sangro]]. 28 grudnia jej oddziałom udaje się sforsować Moro. Pod koniec 1943 [[Bernard Law Montgomery|Montgomery]] został zmuszony przekazać dowództwo nad 8 Armią Oliviero’wi Leese. Alianci wkraczając do Neapolu zastali jedynie ruiny portu.

 

 

15–22 marca dywizje hinduska i nowozelandzka zdobyły część Cassino, a w dwa miesiące później (11-14 maja) Francuzi okrążyli miasteczko od południowej strony. Ostatecznie klasztor został zdobyty wskutek natarcia polskiego II Korpusu 18 maja 1944. Po klęsce Niemców pod [[Monte Cassino]] oddziały niemieckie wycofały się spod Rzymu w kierunku [[Linia Gustawa|Linii Gustawa]] znajdującej się w [[Toskania|Toskanii]]. Kesselring planował przesunięcie sił głównych na Linię Hitlera. Tak więc w okresie od 19 do 23 maja na odcinku Aquina – Pontecorvo niemiecką obronę organizowały 19 i 90 dywizja grenadierów pancernych, które miały powstrzymać napór brytyjskiej 8 Armii. Natarcie francuskich oddziałów miała natomiast powstrzymywać 26 dywizja piechoty oraz część 305 dywizji piechoty. 23 maja oddziały francuskie rozpoczęły atak, co spowodowało odwrót niemieckich oddziałów do [[przełęczy Frosinone - Ceccano|przełęczy Frosinone – Ceccano]]. 29 maja po ciężkich walkach [[Ceccano]] zostało zdobyte przez [[2 marokańska dywizja piechoty|2 marokańską dywizję piechoty]]. Do walki z Francuzami i Amerykanami Kesselring rzucił wszystkie rezerwy. Zatem 25 maja niemiecka 10 Armia znalazła się w bardzo złym położeniu, gdyż oddziały kanadyjskie przekroczyły rzekę Melf, a tyły niemieckiej Armii zostały zagrożone przez Francuzów. Tymczasem w nocy z 25 na 26 maja Amerykanie przełamali niemiecką obronę zajmując Cisternę. Jeszcze tego samego dnia [[Adolf Hitler|Hitler]] rozkazał wycofanie sił oddziałom 10 i 14 Armii na [[Linia Cezara|Linię Cezara]]. Wobec ataku wojsk amerykańskich Kesselring wydał rozkaz o ewakuacji wojsk niemieckich z Rzymu. 2 czerwca wojska niemieckie wycofały się z [[Rzym]]u, choć zgodę na to otrzymał od Hitlera dopiero następnego dnia. W nocy z 4 na 5 czerwca wojska alianckie zajęły [[Rzym]] (na 5 dni przed czwartą rocznicą wypowiedzenia wojny przez [[Benito Mussolini|Mussoliniego]]). W ostatniej chwili jednak Kesselring wysunął wobec [[Stolica Apostolska|Watykanu]] propozycję zakomunikowania [[alianci|aliantom]], iż [[Rzym]] został uznany za miasto otwarte.

 

== Lata powojenne ==

 

{{Przypisy}}