Axel Fersen: Różnice pomiędzy wersjami

W pewnym czasie hrabia Fersen wyjechał do [[Anglia|Anglii]], gdzie podziwiali go angielscy przyjaciele Marii Antoniny, z racji jego przystojnego wyglądu nazywając go "obrazkiem". Szwed odgrywał podwójną rolę: był adoratorem królowej, ale także emisariuszem króla Szwecji. To on przywiózł list od Gustawa III do Ludwika XVI w maju [[1787]] roku. To on wystąpił jako pełnomocnik swojego króla w czasie chrztu dziecka [[Anne Louise Germaine de Staël|Germaine de Staël]] i jej męża, ambasadora Szwecji we Francji [[Erik Magnus Staël von Holstein|Erika Magnusa Staël von Holsteina]]. Chociaż był pułkownikiem regimentu francuskiego w Maubeuge, nadal wchodził w skład świty Gustawa III. Odgrywał rolę swego rodzaju oficera łącznikowego między dworami Szwecji i Francji, za co Ludwik XVI go cenił, abstrahując od jego hipotetycznej pozycji kochanka Marii Antoniny.

 

 

Prawdopodobnie z biegiem czasu związek Marii Antoniny i Fersena przekształcił się w coś bardziej romantycznego niż cielesnego. Zły stan zdrowia królowej, jej melancholia, zmartwienia rodzinne, pogarszająca się sytuacja polityczna, a nawet początki skrupułów religijnych - żadna z tych rzeczy nie musiała skłonić jej do zerwania romansu, aczkolwiek każda z nich mogła powstrzymać jego rozwój. W miarę upływu lat Maria Antonina i Fersen zaczęli odgrywać inne role. W końcu żyli w czasach romantycznego odgrywania ról, czego najlepszy przykład stanowi związek Julii i Saint-Preux z ''Nowej Heloizy''. Język używany przez nich w listach dziwnie przypomina tę powieść. A przy końcu książki Julia rezygnuje z miłości fizycznej.