Atarot (moszaw): Różnice pomiędzy wersjami

'''Atarot''' ([[język hebrajski|hebr.]] עטרות) – nieistniejący już [[moszaw]] położony w [[Palestyna (mandat)|Mandacie Palestyny]], zniszczony podczas [[I wojna izraelsko-arabska 1948-1949|I wojny izraelsko-arabskiej]] w dniu 17 maja 1948 roku przez jordański [[Legion Arabski]]. Obecnie w miejscu tym znajduje się [[port lotniczy Atarot]] oraz strefa przemysłowa Atarot.

Moszaw był położony na rozległym płaskowyżu na wysokości 750 metrów [[n.p.m.]], w odległości 9 kilomterów na północ od [[Stare Miasto (Jerozolima)|Starego Miasta Jerozolimy]]. W otoczeniu znajduje się miasta [[Jerozolima]] (osiedle [[Bejt Hanina (osiedle Jerozolimy)|Bejt Hanina]]) i [[Bir Nabala]], wioska arabska [[al-Judeira]] i obóz uchodźców palestyńskich [[Kalandia (obóz uchodźców)|Kalandia]]. W otoczeniu przebiega [[mur bezpieczeństwa]], oddzielający terytorium [[Autonomia Palestyńska|Autonomii Palestyńskiej]] od [[Izrael]]a. Po stronie palestyńskiej są miasta [[Ramallah]], [[Kafr Aqab]] i [[Ar-Ram]], oraz wioska [[Rafat (Jerozolima)|Rafat]].

W 1912 roku żydowskie organizacje [[Syjonizm|syjonistyczne]] zakupiły ziemię położoną na wzgórzach na północ od Jerozolimy. W 1914 roku zamieszkała tutaj pierwsza grupa [[Żydzi|żydowskich]] osadników, którzy przygotowywali skalistą glebę pod przyszłe uprawy rolnicze. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] władze tureckie wymusiły opuszczenie osady i projekt całkowicie upadł. W 1922 roku kolejna grupa osadników podjęła próbę założenia nowego osiedla. Grupa ta dzierżawiła niektóre pola uprawne od okolicznych [[Arabowie|Arabów]], oczyszczając w międzyczasie swoje grunta ze skał i kamieni. Opuszczone okoliczne ziemie odkupił [[Żydowski Fundusz Narodowy]], wspierając założenie w 1924 roku pobliskiego żydowskiego osiedla [[Neve Jaakov]]. Powstał w ten sposób blok osiedli żydowskich

W 1931 roku brytyjskie władze [[Palestyna (mandat)|Mandatu Palestyny]] przeprowadziły przymusowe wywłaszczenie z około 20 hektarów ziemi, na której wybudowano niewielkie lotnisko. W trakcie prac budowlanych powstała droga i wodociągi. Podczas arabskich rozruchów 1936-1939 moszaw Atarot był kilkakrotnie napadany, a jego uprawy rolnicze niszczone. Pomimo tych trudności w 1940 roku w moszawie żyło 150 mieszkańców. Podczas [[wojna domowa w Mandacie Palestyny|wojny domowej w Mandacie Palestyny]] na początku 1948 żydowska organizacja paramilitarna [[Hagana]] wyznaczyła do obrony osiedli Atarot i Neve Jaakov grupę 150 żołnierzy z [[Brygada Pancerna Etzioni„Ecjoni”|Brygady Etzioni„Ecjoni”]]<ref>{{cytuj książkę | autor = Michał Jadwiszczok | tytuł = Pierwsza wojna izraelsko-arabska 1948 roku i jej wpływ na formowanie się Izraelskich Sił Obronnych | url = https://repozytorium.amu.edu.pl/jspui/bitstream/10593/693/1/Jadwiszczok_PhD.pdf | wydawca = Wydział Historyczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu | miejsce = Poznań | rok = 2010 | strony = 73 | isbn = | język = pl| data dostępu = 2011-12-10}}</ref>. Na początku [[I wojna izraelsko-arabska 1948-1949|I wojny izraelsko-arabskiej]] okolicę moszawu zajęły siły jordańskiego [[Legion Arabski|Legionu Arabskiego]]. Ostatecznie obrońcy opuścili Atarot w dniu 17 maja 1948 roku. Moszaw został zajęty i zniszczony przez jordańskich żołnierzy. Ci, którzy zostali ewakuowani z Atarot, założyli w centrum kraju nowy moszaw nazwany [[Bnei Atarot]].

{{Przypisy|2}}