Monaster Ipatiewski w Kostromie: Różnice pomiędzy wersjami

Według prawosławnej tradycji, zapisanej w 4 ćw. XVI w. w "Opowieści„Opowieści o Czecie"Czecie”, monaster został założony ok. [[1330]] przez [[Tatarzy|tatarskiego]] księcia [[Czet]]a, który ciężko chory nawrócił się na [[chrześcijaństwo]] i w podzięce za wyzdrowienie ufundował [[cerkiew (budynek)|cerkiew]], przy której powstała wspólnota monastyczna. Legendę tę uważa się jednak za całkowicie pozbawioną historycznych podstaw<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Skrynnikow| imię = Rusłan| tytuł = Borys Godunow| wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy| miejsce = Warszawa| rok = 1982| strony = 9| isbn =83-06-00765-4}}</ref>.

W latach [[1433]]-[[1435]] w klasztorze przebywał wielki książę Wasilij II. Monaster był wówczas jednym z ważniejszych centrów kulturalnych i artystycznych w Księstwie Moskiewskim. W wieku XVI klasztor został rozbudowany, powstała wówczas zachowana do dnia dzisiejszego cerkiew św. Trójcy oraz główna brama wg projektu [[Konstantin Thon|Konstantyna Thona]].

Po upadku [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], mimo protestów historyków (muzeum należało do największych w Rosji, posiadając ponad 400 tys. eksponatów), monaster został zwrócony prawosławnym i po zakończeniu prac konserwatorskich i restauracyjnych ma ponownie zostać konsekrowany. Odbudowana cerkiew będzie nosiła wezwanie Świętych Męczenników Romanowów.