LTV A-7 Corsair II: Różnice pomiędzy wersjami

W czerwcu [[1963]] roku Marynarka Wojenna USA ([[Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych|US Navy]]) ogłosiła wymogi dla następcy samolotu szturmowego [[McDonnell Douglas A-4 Skyhawk|A-4 Skyhawk]]. Miał być to lekki, poddźwiękowy, jednosilnikowy samolot pokładowy zdolny do samodzielnej obrony przed [[Samolot myśliwski|myśliwcami]] przeciwnika, uzupełniania paliwa w locie, udźwigu 6800 kg uzbrojenia oraz zasięgu 600 mil morskich (1111 km). Do konkursu amerykańskie firmy lotnicze zgłosiły 4 projekty będące modyfikacjami istniejących samolotów pokładowych (m. in. [[McDonnell Douglas A-4 Skyhawk|A-4 Skyhawk]] i [[Grumman A-6 Intruder|A-6 Intruder]]). Rozstrzygnięty 8 listopada [[1963]] r. konkurs wygrał projekt firmy LTV (następcy firmy [[Chance Vought]]) będący modyfikacją myśliwca pokładowego [[Chance-Vought F-8 Crusader|F-8 Crusader]]. Mimo zewnętrznego podobieństwa do F-8 i bardzo zbliżonej koncepcji aerodynamicznej, A-7 znacznie się pd niego różnił. Prototyp YA-7A został oblatany 27 września [[1965]]. Samolot otrzymał nazwę ''Corsair II'' na cześć słynnego poprzednika z II wojny światowej, [[Vought F4U Corsair]].