Konsensus: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
tłumaczenie słowa consensus z łać. powinno następować przy użyciu myślnika. tj. następujący zapis "(łac. consensus - zgoda)"
Linia 1:
{{Dopracować|źródła=2010-03}}
'''Konsens''' lub '''konsensus''' (od [[Łacina|łac.]] ''consensus'' - zgoda) – w wąskim rozumieniu synonim pojęcia określającego zgodę powszechną między członkami danej [[społeczność|społeczności]]. W rozumieniu szerszym jest to również teoria i praktyka osiągania takiej zgody, a więc proces dochodzenia do konsensusu w znaczeniu węższym.
 
Proces dochodzenia do konsensusu wymaga poważnego traktowania przemyślanej opinii każdego z członków społeczności. Ważnym elementem konsensu jest zaufanie, jakie żywi społeczność wobec przyszłych działań jej członków. Z drugiej strony ci, którzy chcą podjąć określone działania, często pragną usłyszeć opinie osób o odmiennym zdaniu, gdyż zdają sobie sprawę, że ewentualna dyskusja powiększy zakres konsensu. W teorii, działania podjęte bez rozważenia opinii przeciwnych są rzadkie i podejmowane w taki sposób, by ewentualne napięcia między członkami społeczności były jak najmniejsze.
Linia 24:
Przydatność takiego modelu i jego konsekwencje są przedmiotem badań teorii podejmowania decyzji.
 
Krytycy powyższego modelu zauważają, że nie oddaje on całości zmian opinii i porozumień, a zmierzone siła lub stopień przekonania nie są ściśle [[korelacja|skorelowane]] z chęcią podejmowania działań przez jednostki. W grupach społecznych, które swe działania opierają na akcjach bezpośrednich, odzwierciedleniem poziomu konsensu jest chęć członków grupy do narażania się na niebezpieczeństwa podczas demonstracji czy blokad. W historii ruchów ekologicznych, pokojowych czy robotniczych takie "wykazywanie" się członków było czasem praktykowane. Niektóre z nich nie wprowadzały żadnych formalizmów w swej działalności, inne jednak wypracowały szczegółowe metody osiągania konsensu.
 
Zazwyczaj przydatność formalnych modeli konsensu ograniczona jest do przypadków, w których działanie jest ściśle kontrolowane odgórnie, na przykład w hierarchii wojskowej lub w zespole podobnych programów komputerowych wywoływanych na kontrolowanym przez nie sprzęcie.