Synody w Kartaginie: Różnice pomiędzy wersjami

* W maju '''251''' zebrał się synod pod przewodnictwem [[Cyprian z Kartaginy|Cypriana z Kartaginy]], aby rozważyć sposób postępowania wobec [[lapsi]], czyli chrześcijan którzy wobec prześladowań wyrzekli się wiary. Kolejne synody na ten temat odbyły się w Kartaginie w 252 i 254.

* Dwa synody z '''255 i 256''', pod przewodnictwem [[Cyprian z Kartaginy|Cypriana z Kartaginy]], wypowiedziały się przeciw ważności chrztu [[heretyk]]ów. Wywołało to sprzeciw papieża [[Stefan I (papież)|Stefana I]], który upomniał uczestników synodu. We wrześniu 256 odbył się trzeci synod na ten temat, podtrzymujący stanowisko dwóch poprzednich. Wywołało to ostre napięcia pomiędzy biskupami Rzymu i Afryki.

* Konferencja w Kartaginie zwołana przez cesarza [[Flawiusz Honoriusz|Flawiusza Honoriusza]] w '''411 r.''' w celu zakończenia schizmy [[donatyzm|donatystów]]. Nie była ściśle synodem, ale może być uważana za jedno z najważniejszych zgromadzeń w historii Kościoła afrykańskiego. Biskupi, po interwencji diakona Paulina z [[Mediolan]]u, byłego sekretarza [[Ambroży z Mediolanu|św. Ambrożego]] przesłuchali też [[Celestiusz]]a, ucznia [[Pelagiusz]]a<ref>Por. Augustyn z Hippony, ''(De peccato originali'', 3-4.3; G. Madec, ''Le Christ de saint Augustin, La Patrie et la Voie''. Paryż 2001 Desclée – Collection «Jésu et Jésus-Christ» 36, s. 223-224; O. Wermelinger. ''Rom und Pelagius. Die Theologische Position der römischen Bischöfe im Pelagianischen Streit in den Jahren 411-432'', Stuttgart 1975, s. 9-11</ref> i potępili [[Pelagianizm|nauczanie Pelagiusza]]. Uczynili to bez inspiracji i udziału [[Augustyn z Hippony|Augustyna z Hippony]], który nie był wtedy jeszcze włączony w [[Kontrowersja pelagiańska|kontrowersję pelagiańską]]<ref>Por. V. Grossi i B. Sesboüé, ''Grzech pierworodny i grzech początków: od św. Augustyna do końca Średniowiecza'', w: Grossi Vittorio, Ladaria Luis F. SJ, Lécrivain Philippe SJ, Sesboüé Bernard SJ, ''Człowiek i jego zbawienie'', Historia Dogmatów t. 2, red. Bernard Sesboüé, przeł. Piotr Rak, red. nauk. ks. Tadeusz Dzidek, Kraków 2001 Wydawnictwo „M”, s. 139</ref>.

* 1 maja '''418''' odbył się tzw. Wielki Synod w Kartaginie, któremu przewodniczył [[Aureliusz z Kartaginy]], aby przeciwdziałać błędom [[Celestiusz]]a, ucznia [[Pelagiusz (mnich)|PelagiuszPelagiusza]]a. Synod w pełni przyjął poglądy [[Augustyn z Hippony|Św. Augustyna]]<ref>http://www.seanmultimedia.com/Pie_Council_Of_Carthage_May_1_418.html</ref>. Podkreślono np. możliwość, że [[Adam i Ewa (postacie biblijne)|człowiek w raju]] nie umierał. Śmierć Adama wynikała z grzechu. Chrzest dzieci odpuszcza grzech pierworodny.

* Synody z '''419''' i '''424''' odbyły się jako sprzeciw wobec woli papieża [[Celestyn I|Celestyna I]] do dzierżenia jurysdykcji apelacyjnej w Rzymie.

[[Kategoria: Historia Kościoła katolickiego]]