Franciszek Bończak: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
merytoryczne |
→Życiorys: drobne redakcyjne |
||
Linia 54:
== Życiorys ==
Pochodził ze [[Śląsk Cieszyński|Śląska Cieszyńskiego]]. Urodził się w [[Pogórze (województwo śląskie)|Pogórzu]]. Tam ukończył szkołę powszechną. Następnie był uczniem gimnazjum w [[Cieszyn]]ie. W szkole średniej pomagał [[Stanisław Stojałowski|Stanisławowi Stojałowskiemu]] redagować pismo [[Pszczółka]]. W 1900 roku po egzaminie maturalnym rozpoczął studia medyczne na [[Uniwersytet Wiedeński|Uniwersytecie Wiedeńskim]]. Po roku nauki został powołany do odbycia
W [[1902]] roku przybył do [[Chicago]], gdzie
Początkowo pracował jako duszpasterz w [[Passaic]]. Następnie był sekretarzem biskupa PNKK. W 1910 roku został mianowany [[wikariusz|wikariuszem generalnym]] PNKK dla stanów [[Pensylwania]] i [[Maryland]]. W 1914 roku został skierowany do pracy w [[Milwaukee]]. Zorganizował tam parafię narodową Imienia Jezus. Uczestniczył również w tworzeniu parafii narodowej św. Piotra i Pawła w Milwaukee. Z powodzeniem prowadził działania na rzecz pobudzenia życia kulturalnego i oświatowego wśród Polonii w stanie Wisconsin. III Synod PNKK w Chicago nominował go na [[biskup pomocniczy|biskupa pomocniczego]].
W [[1922]] roku Franciszek Bończak
W lipcu 1924 roku przybył do Stanów Zjednoczonych Ameryki, aby uczestniczyć w II Nadzwyczajnym Synodzie [[Polski Narodowy Kościół Katolicki|PNKK]] w [[Scranton]]. Na zgromadzeniu tym został wybrany biskupem PNKK dla diecezji misyjnej - Polski. [[17 sierpnia]] [[1924]] roku przyjął [[sakra|sakrę biskupią]] z rąk Franciszka Hodura. Ponownie powrócił do Rzeczypospolitej Polskiej i podjął starania o prawną rejestrację
W [[1927]] roku Franciszek Bończak wyjechał nagle do Stanów Zjednoczonych Ameryki rzekomo w celu załatwienia spraw kościelnych. Faktycznie jednak porzucił misję. Spowodowane to było ciężkimi warunkami pracy w Polsce. Kościół mimo starań nie otrzymał uznania prawnego.
Po przyjeździe do USA objął
Po II wojnie światowej zaangażował się w dialog ekumeniczny PNKK i [[Kościół Episkopalny w Stanach Zjednoczonych|Kościoła Episkopalnego Stanów Zjednoczonych Ameryki]]<ref>''Church Units Draw Closer. Episcopal-Polish Rally''. The Milwaukee Journal, 22 listopada 1949.</ref>. [[10 stycznia]] [[1952]] roku wspólnie z [[Leon Grochowski|Leonem Grochowskim]] uczestniczył w konsekracji [[Kościół episkopalny|biskupa episkopalnego]] Donalda Hallocka<ref>Robert Redmile. ''The Apostolic Succession and the Catholic Episcopate in the Christian Episcopal Church of Canada''. s.235. ISBN 1-60034-517-4</ref>. W 1953 roku przeszedł na emeryturę i przekazał kierowanie parafią w Milwaukee nowemu proboszczowi Walterowi Słowakiewiczowi. Zamieszkał w [[Mount Prospect (Illinois)|Mount Prospect]]<ref>''Polish National Catholic Parish Here Will Observe. 50th Birthday''. The Milwaukee Sentinel, 2 maja 1964.</ref>.
|