Franciszek Bończak: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
merytoryczne
→‎Życiorys: drobne redakcyjne
Linia 54:
 
== Życiorys ==
Pochodził ze [[Śląsk Cieszyński|Śląska Cieszyńskiego]]. Urodził się w [[Pogórze (województwo śląskie)|Pogórzu]]. Tam ukończył szkołę powszechną. Następnie był uczniem gimnazjum w [[Cieszyn]]ie. W szkole średniej pomagał [[Stanisław Stojałowski|Stanisławowi Stojałowskiemu]] redagować pismo [[Pszczółka]]. W 1900 roku po egzaminie maturalnym rozpoczął studia medyczne na [[Uniwersytet Wiedeński|Uniwersytecie Wiedeńskim]]. Po roku nauki został powołany do odbycia służykursu oficerskiego i służby w [[Armia Austro-Węgier|Armii]] [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]]. Po otrzymaniu stopnia porucznika artylerii, zdecydował się naporzucić studia i wyjazdwyjechać do [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych Ameryki]].
 
W [[1902]] roku przybył do [[Chicago]], gdzie zamierzałpostanowił zostać [[dziennikarz]]em. Ostatecznie jednak wstąpiłplan ten porzucił. Wstąpił do seminarium starokatolickiego przy polskiej parafii narodowej Wszystkich Świętych, a następnie w szeregi duchowieństwa Kościoła Polskokatolickiego. [[30 grudnia]] [[1903]] roku przyjął [[święcenia kapłańskie]] z rąk biskupa starokatolickiego [[Antoni Kozłowski|Antoniego Kozłowskiego]]. W około rok po otrzymaniu prezbiteriatu przyłączył się do Polskiego Kościoła Reformowanego założonego przez księdza Franciszka Hodura. W 1904 roku wziął udział w I Synodzie PNKK w Scranton, na którym została podjęta próba zjednoczenia polskich Kościołów narodowych w USA.
 
Początkowo pracował jako duszpasterz w [[Passaic]]. Następnie był sekretarzem biskupa PNKK. W 1910 roku został mianowany [[wikariusz|wikariuszem generalnym]] PNKK dla stanów [[Pensylwania]] i [[Maryland]]. W 1914 roku został skierowany do pracy w [[Milwaukee]]. Zorganizował tam parafię narodową Imienia Jezus. Uczestniczył również w tworzeniu parafii narodowej św. Piotra i Pawła w Milwaukee. Z powodzeniem prowadził działania na rzecz pobudzenia życia kulturalnego i oświatowego wśród Polonii w stanie Wisconsin. III Synod PNKK w Chicago nominował go na [[biskup pomocniczy|biskupa pomocniczego]].
 
W [[1922]] roku Franciszek Bończak odszedł z funkcji proboszcza parafii Imienia Jezus w Milwaukee. Zostałzostał skierowany przez władze PNKK na misję do Polskiodrodzonej olski. Przybył do [[Kraków|Krakowa]], gdzie otrzymał zadanie administrowania wspólnotąpowołanej misyjnątam placówki. Dla propagowania ideologii Polskiego Kościoła Narodowego założył w [[1923]] roku organ prasowy Polska Odrodzona. Zorganizował także [[seminarium duchowne]] i [[kuria|kurię]] w Krakowie.
 
W lipcu 1924 roku przybył do Stanów Zjednoczonych Ameryki, aby uczestniczyć w II Nadzwyczajnym Synodzie [[Polski Narodowy Kościół Katolicki|PNKK]] w [[Scranton]]. Na zgromadzeniu tym został wybrany biskupem PNKK dla diecezji misyjnej - Polski. [[17 sierpnia]] [[1924]] roku przyjął [[sakra|sakrę biskupią]] z rąk Franciszka Hodura. Ponownie powrócił do Rzeczypospolitej Polskiej i podjął starania o prawną rejestrację diecezjinowej polskiejdiecezji PNKK.
 
W [[1927]] roku Franciszek Bończak wyjechał nagle do Stanów Zjednoczonych Ameryki rzekomo w celu załatwienia spraw kościelnych. Faktycznie jednak porzucił misję. Spowodowane to było ciężkimi warunkami pracy w Polsce. Kościół mimo starań nie otrzymał uznania prawnego. ByłFranciszek Bończak był atakowany przez środowiska katolickie. BiskupWiększym miałproblemem takżebył dla niego jednak osobisty konflikt z radą krakowskiej parafii krakowskiejnarodowej oraz niebrak mógłpełnego dojść do kompromisuporozumienia w niektórychwielu kwestiach administracyjnych z Pierwszym Biskupem PNKK, [[Franciszek Hodur|Franciszkiem Hodurem]].
 
Po przyjeździe do USA objął natychmiast probostwo w parafii Zbawiciela w [[Detroit]]. W 1928 roku I Synod Kościoła Narodowego w Polsce odwołał go z funkcji biskupa misyjnego PNKK. W 1929 roku Franciszek Bończak powrócił do pracy na parafii Imienia Jezus w [[Milwaukee]]. W 1931 roku asystował w uroczystościach konsekracji [[katedra Wszystkich Świętych w Chicago|katedry]] diecezji zachodniej PNKK w [[Chicago]]<ref>{{cytuj stronę | url =http://ascpncc.org/files/ASC_History.pdf | tytuł =All Saints Cathedral Parish | data dostępu = 2013-04-09 | autor = | opublikowany =ascpncc.org | praca = | data = | język =en }}</ref>.
 
Po II wojnie światowej zaangażował się w dialog ekumeniczny PNKK i [[Kościół Episkopalny w Stanach Zjednoczonych|Kościoła Episkopalnego Stanów Zjednoczonych Ameryki]]<ref>''Church Units Draw Closer. Episcopal-Polish Rally''. The Milwaukee Journal, 22 listopada 1949.</ref>. [[10 stycznia]] [[1952]] roku wspólnie z [[Leon Grochowski|Leonem Grochowskim]] uczestniczył w konsekracji [[Kościół episkopalny|biskupa episkopalnego]] Donalda Hallocka<ref>Robert Redmile. ''The Apostolic Succession and the Catholic Episcopate in the Christian Episcopal Church of Canada''. s.235. ISBN 1-60034-517-4</ref>. W 1953 roku przeszedł na emeryturę i przekazał kierowanie parafią w Milwaukee nowemu proboszczowi Walterowi Słowakiewiczowi. Zamieszkał w [[Mount Prospect (Illinois)|Mount Prospect]]<ref>''Polish National Catholic Parish Here Will Observe. 50th Birthday''. The Milwaukee Sentinel, 2 maja 1964.</ref>.