Sejm Rozbiorowy (1773–1775): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m Wycofano edycje użytkownika 217.172.228.210 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Dexbot. |
||
Linia 6:
Sejm ten został zwołany na 19 kwietnia 1773 na wcześniejsze żądanie [[Ambasadorowie i posłowie rosyjscy w Rzeczypospolitej 1763-1794|ambasadora rosyjskiego]] [[Otto Magnus von Stackelberg|Otto Magnusa von Stackelberga]], posła pruskiego [[Gédéon Benoît|Gédéona Benoît]] i austriackiego [[Karl Emeryk Aleksander Reviczky von Revisnye|Karla Reviczkyego]], którzy zamierzali przeprowadzić legalizację rozbiorów przez sejm. Jednocześnie mocarstwa utworzyły wspólny fundusz korupcyjny, z kasy którego miano opłacać przychylność posłów i senatorów.
Już 16 kwietnia, 60 przekupionych posłów i 9 senatorów zawiązało [[konfederacja (historia Polski)|konfederację]]<ref>Bezprawną, gdyż niezapowiedzianą w porę; [[Paweł Jasienica]], Rzeczpospolita Obojga Narodów. Dzieje agonii, PIW, Warszawa 1982, s. 350, ISBN 83-06-00788-3.</ref>, by nie dopuścić do jego zerwania i łatwiejszego przeforsowania akceptacji traktatów podziałowych. Marszałkiem konfederacji [[Korona Królestwa Polskiego|koronnej]] został [[Adam Poniński (zm. 1798)|Adam Poniński]], całkowicie oddany Rosji. Jako marszałka konfederacji [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]] wyznaczono [[Michał Hieronim Radziwiłł|Michała Hieronima Radziwiłła]]. Obradom sejmu przewodniczył Poniński, który jako [[jurgielt]]nik otrzymywał z ambasady rosyjskiej
Obradujący na [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskim w Warszawie]] otoczeni zostali asystą [[Armia Imperium Rosyjskiego|wojska rosyjskiego]]. Posłowie [[Tadeusz Reytan]] i [[Samuel Korsak]] stanęli na czele opozycji przeciwko sejmowi pod węzłem konfederacji i marszałkowi Ponińskiemu. Wsparli ich posłowie: [[Franciszek Jerzmanowski]], [[Stanisław Kożuchowski]], [[Rupert Dunin]], [[Jan Tymowski]], [[Józef Zaremba (zm. 1774)|Józef Zaremba]], [[Michał Radoszewski]], [[Ignacy Suchecki]], [[Tadeusz Wołodkowicz]], [[Stanisław Bohuszewicz]]<ref>Mirosław Frančiċ Franciszek Jerzmanowski, w: [[Polski Słownik Biograficzny]], t. XI, 1964-1965, s. 180.</ref>. Na nic zdało się wykradzenie przez Reytana [[Laska marszałkowska (Polska)|laski marszałkowskiej]], co miało uniemożliwić rozpoczęcie obrad. Nikły opór ostatecznie złamały egzekucje wojskowe w domach oponentów, groźba rozszerzenia rozbiorów o centralne ziemie Polski i spalenia [[Warszawa|Warszawy]] w przypadku jego kontynuacji.
| |||