Stronnictwo Pracy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Historia: poprawa linków |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 11:
| kolory = {{legenda|#007FFF|lazur ([[błękit]])|w linii=tak}}
}}
'''Stronnictwo Pracy''' ('''SP''') – polska [[chrześcijańska demokracja|chadecka]] [[partia polityczna]] działająca w [[II Rzeczpospolita|II RP]], na emigracji (od 1939 do 1990) oraz w pierwszych latach [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|Polski Ludowej]] (1945–1950).
== Historia ==
Stronnictwo Pracy powstało 10 października 1937 w wyniku połączenia [[Polskie Stronnictwo Chrześcijańskiej Demokracji|Polskiego Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji]], [[Narodowa Partia Robotnicza|Narodowej Partii Robotniczej]] i [[Związek Hallerczyków|Związku Hallerczyków]]. Początkowo występowało przeciw [[sanacja|sanacji]]. Pierwszym prezesem partii został [[Wojciech Korfanty]]. Najsilniejsze struktury SP miało na Śląsku i na Pomorzu. W czasie II wojny światowej SP (krypt. ''Romb'') wchodziło w [[Składy rządów polskich|skład rządów RP na uchodźstwie]]. Trzej politycy stronnictwa pełnili funkcję [[Delegat Rządu na Kraj|Delegata Rządu na Kraj]]: [[Cyryl Ratajski]] (1940–1942), [[Jan Stanisław Jankowski|Jan Jankowski]] (1943–1945) i [[Jerzy Braun]] (1945).
Po II wojnie
Stronnictwo reprezentowane na emigracji przez nieliczną grupę członków działało na emigracji jako tzw. niezależne Stronnictwo Pracy. Czołowym jego działaczem był [[Hugon Hanke]], który jako [[premier]] rządu emigracyjnego wrócił do [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]], co wywołało skandal na emigracji. Premierem był jedynie przez 33 dni – od 8 sierpnia do 10 września 1955. Drugim szefem rządu na uchodźstwie z ramienia SP był pełniący ten urząd od 20 lipca 1970 do 13 lipca 1972 [[Zygmunt Muchniewski]].
|