Wersja z 17:13, 25 lis 2014 edytuj Augurmm (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 18 830 edycji m drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 17:26, 25 lis 2014 edytuj anuluj edycję Augurmm (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 18 830 edycji proces przyswajania następna edycja →
Linia 3: Każdy język może być opanowywany jako język ojczysty lub inny. W literaturze naukowej występują następujące pary określeń: język ojczysty – język obcy, język pierwszy – język drugi, język wyjściowy (źródłowy) – język docelowy{{odn\|Lipińska\|2006\|s=19}}. Każde normalne, słyszące dziecko jest zdolne do nauczenia się języka otoczenia, w którym przebywa od chwili narodzin. Nie musi to być język jego biologicznych rodziców. Proces ten ma charakter uniwersalny. Dzieci przechodzą kolejne etapy rozwoju mowy – od gaworzenia po poprawne wysławianie się, które stwierdza się niezależnie od przyswajanego języka. Wśród badaczy przeważa twierdzenie, że czterolatek ma już opanowane podstawy języka, siedmiolatek posiada wiedzę o gramatyce i systemie fonetycznym Dobra znajomość języka ojczystego jest bardzo ważna w dalszym [[nauczanie\|nauczaniu]], jako że jest on uważany za podstawę myślenia (myślimy zawsze w jakimś języku - zob. [[hipoteza Sapira-Whorfa]]). Niekompletne poznanie własnego języka sprawia kłopoty podczas nauki [[język obcy\|języków obcych]]. Stąd nauka języka ojczystego odgrywa ważną rolę w [[edukacja\|edukacji]]. Znane są przypadki dzieci, które żyły w odosobnieniu i nie nauczyły się [[Mowa (językoznawstwo)\|mówić]], np. [[Kaspar Hauser]]. Późniejsze próby nauczenia ich jakiegokolwiek języka zakończyły się niepowodzeniem.▼ w około 80%, natomiast pełna kompetencja językowa i komunikacyjna jest osiągana dopiero w wieku szkolnym{{odn\|Lipińska\|2003\|s=16}}. ▲Dobra znajomość języka ojczystego jest bardzo ważna w dalszym [[nauczanie\|nauczaniu]], jako że jest on uważany za podstawę myślenia (myślimy zawsze w jakimś języku - zob. [[hipoteza Sapira-Whorfa]]). Niekompletne poznanie własnego języka sprawia kłopoty podczas nauki [[język obcy\|języków obcych]]. Stąd nauka języka ojczystego odgrywa ważną rolę w [[edukacja\|edukacji]]. Znane są przypadki dzieci, które żyły w odosobnieniu i nie nauczyły się [[Mowa (językoznawstwo)\|mówić]], np. [[Kaspar Hauser]]. Późniejsze próby nauczenia ich jakiegokolwiek języka zakończyły się niepowodzeniem. == Zobacz też == * [[~~dwujęzyczność~~Wielojęzyczność]] * [[~~wielojęzyczność~~Język migowy]] * [[~~nauka~~Język ~~języków obcych~~potoczny]] * [[~~analfabetyzm~~Język literacki]] * [[~~język~~Język ~~migowy~~urzędowy]] * [[~~język~~Dzikie ~~potoczny~~dzieci]] * [[~~język~~Hipoteza ~~literacki~~Sapira-Whorfa]] * [[język urzędowy]] * [[dzikie dzieci]] {{Przypisy}} == Bibliografia == * {{Cytuj książkę \| odn = ~~tak~~ {{odn/id\|Lipińska\|2003}}\| imię = Ewa \| nazwisko = Lipińska \| autor link = \|rozdział = \| rok = 2003 \| miejsce= Kraków \| tytuł = Język ojczysty, język obcy, język drugi. Wstęp do badań dwujęzyczności \| isbn = \| strony = \| wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego \| język = pl}} * {{Cytuj książkę \| odn = ~~tak~~{{odn/id\|Lipińska\|2006}} \| autor r = Ewa Lipińska \| autor link = \|rozdział = \| rok = 2006 \| miejsce= Kraków \| tytuł = Z zagadnień dydaktyki języka polskiego jako obcego \| isbn = 97883-242-1097-8\| strony = 19-28 \| wydawca = Wydawnictwo Univeritas \| język = pl \| rozdział=Przyswajanie języka pierwszego a uczenie się języka obcego/drugiego}} [[Kategoria:Językoznawstwo]]

Język ojczysty: Różnice pomiędzy wersjami