Appian z Aleksandrii: Różnice pomiędzy wersjami

Dość późno (ok. 160 roku) rozpoczął pisanie swego dzieła ''[[Historia rzymska Appiana z Aleksandrii|Historia rzymska]]'' (''Ρωμαικα'') w 24 księgach. Pisał pod wpływem podziwu dla rzymskiego państwa – jego męstwa, roztropności, wytrwałości, siły, ale także i szczęścia{{r|Sinko451}}. ''Historia'' obejmowała czasy od założenia [[Rzym]]u do czasu mu współczesnych (panowanie Trajana) i opisywała je według ludów wchodzących w skład [[Cesarstwo Rzymskie|imperium rzymskierzymskiego]]go. Nie przykładał zbytniej uwagi do [[Chronologia|chronologii]] opisywanych wydarzeń, nie jest też ścisły w terminologii wojskowej<ref group = "uwaga">Według Focjusza Appian ''jest w miarę możliwości prawdomówny, w swoim opowiadaniu potrafi lepiej niż ktoś inny wyjaśniać zasady strategiczne'' (''Biblioteka'', Kodeks 57[17a]).</ref> (podobnie jak [[Tytus Liwiusz|Liwiusz]] i [[Dionizjusz z Halikarnasu|Dionizjusz]]), popełniał błędy w lokalizacji geograficznej ([[Kadyks|Gades]] lokalizuje w Afryce, pisze że [[Ebro]] wpada do [[Morze Północne|morza Północnego]]{{r|Sinko452}}, [[Sagunto|Sagunt]] i [[Kartagena|Nową Kartaginę]] uważa za jedno i to samo miasto{{r|Hoyos158}}). Mimo tego jego dzieło stanowi cenne źródło wiadomości i informacji, których nie można znaleźć u innych starożytnych autorów. W niektórych miejscach jest to źródło jedyne (pomiędzy rokiem 167 a 68 przed n.e. Appian jest źródłem głównym, a przeważnie nawet jedynym){{r|Historia RzymskaXIX}}. Z relacji Appiana najwięcej dowiadujemy się o słynnym powstaniu niewolników pod wodzą [[Spartakus]]a i tylko Appian opisał masową egzekucję powstańców: