Cesarstwo Nicejskie: Różnice pomiędzy wersjami

Dla władców cesarstwa, jego mieszkańców i dużej części [[Prawosławie|ortodoksyjnych]] chrześcijan, jak i z czasem sąsiadów, było to po prostu [[Cesarstwo rzymskieRzymskie|Cesarstwo Rzymskie]], tyle że „na uchodźstwie”<ref name=finlay>Finlay George, ''History of the Byzantine and the Greek Empires from 1057 to 1453'', Wiliam Balckwod and Sons, Londyn, 1854.</ref>. Głównym miastem nie był więc Konstantynopol, „Nowy Rzym” a [[İznik|Nicea]], od której pochodzi nazwa stosowana w historiografii. W mniemaniu swoim i dużej części współczesnych Teodorowi, Laskarys nie zakładał żadnego państwa. Wobec upadku dotychczasowej stolicy i abdykacji dotychczasowych władców, w celu ochrony państwowości rzymskiej i autorytetu cesarskiego po prostu przeniósł się do Nicei, gdzie koronowano go na cesarza. W swoich pretensjach Teodor nie był osamotniony, ale wagi jego roszczeniom dodawał fakt koronacji cesarskiej, dokonanej przez ortodoksyjnego patriarchę Konstantynopola (który na czas łacińskiej „okupacji” miasta basileusów, również rezydował w Nicei).