Biblioteka Jagiellońska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, redakcyjne
→‎Historia: dr. red.
Linia 33:
Okres rozbiorów nie wpłynął korzystnie na rozwój biblioteki. Udało się mimo to uporządkować zbiory oraz rozbudować pomieszczenia. Rozkwit biblioteki na przełomie [[XIX wiek|XIX]] i [[XX wiek|XX]] wieku wiąże się z osobą [[Karol Estreicher (starszy)|Karola Estreichera]], twórcy [[Bibliografia Polska|Bibliografii Polskiej]], który dbał zwłaszcza o wzrost liczby druków w języku polskim.
 
W latach międzywojennych przeprowadzono reformy w działalności Biblioteki. W latach 1931-1939 postawiono nowy gmach przy [[Aleje Trzech Wieszczów|Alal. Mickiewicza]]. Zbiory przeniesiono już w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]], a Biblioteka została przemianowana na Staatsbibliothek Krakau. Polacy uczęszczający na [[tajne komplety]] mieli nieoficjalny dostęp do zbiorów dzięki pomocy pracujących w Bibliotece polskich bibliotekarzy<ref>http://www.bj.uj.edu.pl/historia</ref>.
 
Rozwój Biblioteki po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] wiązał się z wprowadzeniem [[Egzemplarz obowiązkowy|egzemplarza obowiązkowego]] druków polskich, współpracy z bibliotekami zagranicznymi, ciągle też przyczyniały się do niego rozmaite dotacje. Od 1969 roku rozpoczęto także archiwizowanie druków polskich, a w latach 90. obowiązkiem tym objęto także dokumenty audiowizualne i elektroniczne{{fakt|data=2013-12}}. Przyrost zbiorów bibliotecznych wymusił rozbudowę gmachu Biblioteki, pierwszą w latach 1961-1963, a drugą - w 1995-2001. W latach 90. rozpoczęto także komputeryzację zbiorów. Opracowano także systemy zabezpieczające przed kradzieżą, co było następstwem zniknięcia ze zbiorów kilkudziesięciu cennych starodruków{{fakt|data=2013-12}}.